“De video werd opgenomen in Tbilisi, Georgië”, vertelt Amorphokyria die zelf het langharige hoofdpersonage in de video speelt. “Tussen de opnames door protesteerden crew en dansers tegen hun regering. Dag en nacht werden we geconfronteerd met waterkanonnen en politie ...”
"Er is niets ellendiger in de wereld dan de eindeloze herhaling van lijden. De pijn, als een donkere metgezel, blijft hangen, verduistert de ziel en nestelt zich in de kern van ons bestaan." — Charles Baudelaire
Een baarmoeder van verdriet
“Deze kortfilm, geboren uit de intense, rauwe emotie van Amenra’s muziek, werd aanvankelijk bedacht als een gechoreografeerde meditatie over de cyclische aard van leven en dood, gesymboliseerd door een vrouwelijke figuur die verbonden is met de aarde, vastgeketend door het gewicht van het bestaan. Haar haar, verstrengeld met de grond, wordt een metafoor voor het onontkoombare lijden dat is verweven met het weefsel van onze wereld … Haar dans is geen dans van vrijheid, maar van een lichaam dat verwrongen is door de onophoudelijke pijn van het leven. Ze is begraven in de aarde, een kerkhof van herinneringen, een baarmoeder van verdriet, een weerspiegeling van het altijd aanwezige geboortekanaal dat voortdurend leven voortbrengt … om het weer te laten vergaan. Deze cyclische wedergeboorte is gewelddadig, eist offers en blijft slechts voortbestaan door lijden.
"Pijn is de eeuwige strijd van het bestaan. De catharsis van de geest wordt niet bereikt zonder eerst de rauwe, vlezige kwelling van het lichaam te doorstaan." — Hermann Nitsch
De diepste uithoeken van pijn
Naarmate het stuk zich ontwikkelde, begon de oorspronkelijk bedoelde choreografie te versplinteren, wat het bredere narratief van desintegratie weerspiegelde. “De visuele structuur van de film verschoof en integreerde bewegende doeken – lagen van symbolische beelden. Deze doeken, die schommelen tussen geboorte en begrafenis, echoën de pijnlijke realiteit van de gebroken wereld van vandaag…”
En toch, in die kwelling, schuilt een zekere schoonheid, een gratie die alleen te vinden is in de diepste uithoeken van pijn.
