LINKIN PARK - FROM ZERO
Er is al redelijk wat inkt gevloeid omtrent de terugkeer van Linkin Park. Zeven jaar na het wegvallen van frontman Chester Bennington staat de groep er weer. Met ‘From Zero’, hun achtste langspeler, en nieuwbakken zangeres Emily Armstrong. Die dame wachtte de zware taak om in de voetstappen van haar voorganger te treden. Gelukkig voor haar is Linkin Park een mega act en kan ze bijgevolg rekenen op een heel doordachte en bijzonder straffe marketingmachine.
Makkelijk was het niet. Hoe vul je in hemelsnaam het gat dat Chester Bennington achterliet op? Een loodzware opdracht waarvoor allicht alle middelen ingezet zijn. Uiteindelijk kwam men dan uit bij Emily, ooit frontvrouw bij Dead Sara waarmee ze tussen 2012 en 2021 drie langspelers uitbracht. Uiteraard wordt dat nu allemaal naar de achtergrond gedrongen, want Linkin Park zal al haar tijd opeisen. Plots werd haar leven helemaal uitgespit en in geen tijd ontstond er al controverse rond haar keuze voor Scientology en het opkomen voor foute figuren. De 38-jarige deerne doorstond de plotse mediastorm perfect.
LINKIN PARK - Foto © James Minchin
We moeten eens stoppen om appelen met citroenen te vergelijken. Chester was een uniek artiest. Het is niet voor niets dat Linkin Park zo groot is geworden. Armstrong doet er dan ook goed aan helemaal zichzelf te blijven. Al wat ze nodig heeft, zijn enkele prima songs en die tref je zeker aan op ‘From Zero’. Wat een toptitel trouwens. De groep moest inderdaad weer van nul beginnen. De twee vooruitgeschoven singles, ‘The Emptiness Machine’ en ‘Heavy Is The Crown’, waren meteen een schot in de roos. Super catchy, tjokvol melodie en met genoeg ballen. Dat laatste allemaal dankzij Emily, want Mike Shinoda klinkt nog steeds hetzelfde. Het is vooral de bruisende zangeres die de show steelt en iets zegt me dat dit ook hun bedoeling was, Shinoda was vroeger niet voor niets de nummer twee die nooit naar het hoogste schavotje zou promoveren. Om alles in de markt te zetten, werden er wereldwijd enkele shows op poten gezet. New York, Los Angeles, Hamburg, London, Parijs, Bogota en nog een handvol steden. Allemaal om ‘From Zero’ in de markt te zetten en volgend jaar vol gas te geven.
Killers and Fillers
‘Form Zero’ klokt amper 32 minuten, maar is best wel de moeite waard. De 22 seconden tellende intro stelt natuurlijk niets voor. Gelukkig gaat hij over in ‘The Emptiness Machine’ en dat is direct een schot in de roos. Dat Armstrong een verleden heeft in de metalcore, is een pluspunt. De laatste releases van Linkin Park waren namelijk nogal cheesy. Te veel emotioneel gewauwel en nu heeft het veel meer een ruw randje. ‘Heavy Is The Crown’ bewijst dat, net als ‘Cut The Bridge’. De remmen gaan helemaal los bij ‘Casualty’, wat zonder twijfel de hardste Linkin Park compositie ooit is. Armstrong eist daarin een hoofdrol. Mooi dat ze het haar gunnen. Uiteraard wordt de softe kant niet vergeten. Zo is er ‘Over Each Other’ waar je Emily helemaal alleen hoort. Het is wel niet allemaal de goed nieuws show. Er staan met ‘Overflow’ en ‘Stained’ best wel enkele vullertjes op. Niets nieuws onder de zon natuurlijk. Het maakt dat deze ‘From Zero’ een leuke release is die de band opnieuw lanceert daar waar ze gestrand waren. Ze zullen de grootste concertzalen vullen en alle major festivals met glans afsluiten. Dat is een mooie verwezenlijking want geef toe, dit had niemand nog gedacht. Hopelijk blijft het sprookje duren. (Stef Maes) 7