Inmiddels is de band aan het negende studioalbum toe. Op de opmerking dat ‘Aspiral’ klinkt als een samensmelting van alle voorgaande Epica-albums reageert Mark verheugd: ‘Ja, ik vind dat wel een sterke samenvatting. Je hoort inderdaad op deze plaat eigenlijk wel songs die raakvlakken hebben met onze hele geschiedenis. We hebben bijvoorbeeld ‘Metanoia’, dat is echt een heel ouderwets Epica-nummer. Maar je hebt ook echt wat meer de modernere en alles wat ertussenin zit. We hebben het niet bewust zo gemaakt, dat gebeurde gaandeweg. We wilden wel wat nieuwe dingen proberen, maar ook niet te veel, want we willen ook nummers maken die de oudere fans aanspreken. Dus eigenlijk is het van alles wat geworden, wat toch goed bij elkaar past. Die organische manier van songs schrijven, dat doen we eigenlijk al heel lang zo. We maken wel wat afspraken vooraf van de vage ideeën die we hebben, maar verder laten we het ook vooral gebeuren. Het kan daardoor ook soms zijn dat het toch wel een wat andere kant uitgaat dan we aanvankelijk dachten. We houden ons er daarom ook niet te streng aan vast. Want juist als je het gewoon een beetje laat gebeuren, kom je tot de mooiste dingen. Terwijl als je jezelf gaat beperken, dan ga je een beetje angstvallig te werk. Dan wordt het een beetje geforceerd.’
Simone vult aan: ‘De plaat is een beetje een mix van de oude sound van Epica met wat nieuwe elementen. Maar het zijn wel heel herkenbare Epica-ingrediënten. Dus die samensmelting is eigenlijk wel een goede beschrijving. We zoeken wel altijd naar nieuwe, frisse invalshoeken. Iedere plaat weer beginnen we van scratch, maar je neemt wel al de ervaring van de afgelopen 23 jaar met je mee en na iedere plaat evalueren we wat we beter kunnen doen en wat we willen veranderen. Na ‘Omega’ hebben we nog ‘The Alchemy Project’ gedaan, waar wij met vrienden en collega’s uit de scene ook nummers hebben geschreven die niet als typisch Epica klinken, maar de Epica-fans konden dat wel waarderen. Daardoor hebben we onze horizon een beetje verbreed met de nieuwe plaat.’
Het idee voor ‘Aspiral’ kwam van het gelijknamige beeld van de Poolse kunstenaar Stanisław Szukalski. Maar die heeft niet het artwork gemaakt voor het album. Dat kan hij ook niet meer, want hij is in 1987 al overleden. Hedi Xandt heeft daarom het artwork voor ‘Aspiral’ gemaakt. De negen handen die je daarop ziet, symboliseren dat dit het negende album is. Mark: ‘Rob, Simone en ik hebben heel veel sessies gehad met Hedi. Daarbij hebben we gesproken over de inhoud van de teksten en soms ging dat ook een stuk dieper, namelijk over hoe wij de wereld zien en hoe we spiritualiteit ervaren. We zaten met hem al snel op één lijn en soms dwaalden we een beetje af, maar hij heeft altijd heel sterk het gevoel gehad dat hij met onze teksten echt alle kanten op kan. Hij voelde zich er ook heel sterk mee verbonden. Toen hij begon met ontwerpen, hebben we hem vooral zijn eigen ding laten doen. We wilden niet te veel zeggen hoe we het willen. We konden wel beslissen over keuzerichtingen die hij kon nemen, maar hij kwam echt met heel mooie dingen. Als je het boekje van de cd of lp ziet, vallen veel dingen als een puzzel in elkaar. Het viel jullie nu al goed op dat we die negen handen gebruikt hebben. Andere dingen, die nu misschien nog onduidelijk zijn, worden vanzelf duidelijk als je het hele boekje in je handen hebt.’
Eind oktober opende in de Efteling, het grootste pretpark van Nederland, de nieuwe attractie Danse Macabre. Speciaal voor die gelegenheid maakte Epica, in samenwerking met de Efteling, het nummer ‘The Ghost In Me (Danse Macabre)’. Dat begon allemaal bij toetsenist Coen, zo vertelt Mark: ‘Coen is een enorme Efteling-fan. Hij wist dat die attractie eraan kwam en heeft contact opgenomen met de Efteling om te vragen of we iets samen konden doen. Tot mijn grote verbazing vonden ze dat een fantastisch idee. Meerdere meetings leidden tot die song en video, waar de Efteling ook in mee geïnvesteerd heeft. Dus het is eigenlijk een hele mooie samenwerking geworden en we zijn ook nog altijd in contact gebleven. Uiteraard was het ook leuk om die attractie al in te kunnen voordat ze überhaupt geopend was. Het voelde heel speciaal. Ik ben zelf vroeger ook vaak naar de Efteling geweest, dus ik vond het ook heel leuk. Maar voor Coen was het absoluut een droom die uitkomt.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 230.
