‘Het voelt fantastisch om terug bij H.E.A.T te zingen. Ik ben pas beginnen beseffen hoeveel ik dit gemist heb toen ik terug de eerste keer op het podium stond. Waarbij ik maar al te blij ben dat ze mij na het vertrek van Erik Grönwall gevraagd hebben om terug bij de band te komen. Ik heb de laatste jaren wel veel contact gehouden met iedereen, maar het is niet altijd evident om iemand terug te halen. Dat houdt soms wel risico’s in, maar de andere jongens geloofden nog steeds in mij en nu ben ik terug een volwaardig lid. Ik had overigens nooit nee kunnen zeggen. H.E.A.T is als mijn baby. Ik was erbij toen de band werd opgericht en de eerste platen maakte.’
Waarom verliet je in 2010 de band?
‘Dat was een combinatie van verscheidene zaken. Ik had eerst en vooral nogal problemen met mijn gezondheid, waardoor ik heel wat kilo’s was aangekomen. Daardoor was ik ook al mijn inspiratie verloren en voelde ik mij niet meer op mijn plaats binnen de band. Ik was dan ook van mening dat H.E.A.T wel wat beter verdiende dan dat en ik vreesde dat ik de band zou naar beneden halen. Dus ben ik maar vertrokken. Pas later besefte ik echt dat het een grote vergissing was om te vertrekken. Maar zo gaat dat nu eenmaal. Je leert uit de fouten die je maakt.’
Ik hoor wel wat invloeden van de oude Europe terug op ‘Force Majeure’.
‘Ja natuurlijk, we zijn nu eenmaal Zweden. Hoe kan je als Zweedse melodieuze hardrockband niet beïnvloed zijn door hen? In Zweden hoor je nog steeds dagelijks Europe op de radio en dat zal altijd zo blijven, denk ik. Het is één van onze grootste bands die we hebben. Maar het is niet zo dat we speciaal naar een plaat van hen gaan luisteren en bewust iets naspelen. Die invloeden zijn gewoon een deel van het feit dat we met hun muziek zijn opgegroeid.’
Zit er een betekenis achter de titel ‘Force Majeure’?
‘Zeker en vast, verschillende zelfs. Het doelt ook wel een beetje op de huidige wereldproblemen. En ook gewoon de manier waarop de cd is opgenomen bijvoorbeeld. Erik Grönwall die de band verliet, ik die terugkom en nog een heleboel andere zaken die we de laatste twee jaar hebben meegemaakt. Dat heeft bij iedereen nogal wat emoties teweeggebracht en ik vergelijk het met een soort van kracht die we hebben moeten temmen. Deze cd moest gewoon ‘Force Majeure’ genoemd worden.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 209.
