ALESTORM

Alestorm is vooral gegeerd als liveband, want de garantie dat je tijdens hun wervelende shows een feestje kunt bouwen doet nog steeds de zalen vollopen. We bevinden ons dus in dat segment van de hardere muziek die we ‘puur entertainment’ noemen. Daarnaast brengt Alestorm met grote regelmaat nieuw materiaal uit. Iedereen zal daar ongetwijfeld weer persoonlijke favorieten tussen gaan vinden. Het explosieve ‘Hyperion Omniriff’ is alvast een sterk nummer om te openen. Een ophitsende folkmelodie fladdert omheen de krakende stem van Bowes terwijl het uptempo en vlot weg luistert, net zoals het tweede nummer ‘Killed To Death By Piracy’ met zijn catchy refrein. Humor valt niet te ontwijken. ‘Banana’ goochelt met vioolspel, industrial invloeden en ruwere zang, maar ook wulpse koortjes. ‘Frozen Piss 2’ vervolgt de kolderparade, al zijn de screams en de Japanse vrouwenzang hier wel serieus te nemen. Het tij keert met het ietwat dramatische ‘The Storm’ dat zelfs wat weemoed in zich draagt. Opmonterend is het hupse ‘Mountains Of The Deep’, terwijl de cover van Nekrogoblikon maar zwak is. En dan … met die lange uitsmijter gaan reacties uitgelokt worden en gaat zich een kamp van voor en tegen vormen. ‘Mega-Supreme Treasure Of The Eternal Thunderfist’ is 17 minuten lang en voorzien van de nodige bombast, epiek en heel veel variatie. Toetsenist Eliott Vernon krijgt op dit album veel meer ruimte om zwartgeblakerde screams te laten horen, maar daarnaast kon de band zelfs Russell Allen (Symphony X) strikken om een stukje te zingen en stond Patty Gurdy in voor vrouwelijke zang (en hurdy-gurdy). De song is een track vol wispelturige wendingen, die uiteindelijk zeker niet slecht is. Gedurfd is het zeker. ‘The Thunderfist Chronicles’ is dan ook een collectie songs die alle gezichten van de band toont, maar toch blijft het piratenfolkmetal.