AS I LAY DYING

Het is alweer vijf jaar geleden dat AILD een album uitbracht. In de tussentijd was er heel wat turbulentie met onder meer het afscheid van drie vijfde van de band. In dit geval betekent dat gelukkig niet een verlies van eigenheid of een flauw afkooksel van wat ooit was. Lambesis en Sgrosso bewijzen het kloppende hart te zijn van AILD en de nieuwkomers doen sterk hun werk. Vooral de cleane vocals van nieuwe bassist Ryan Neff voelen meteen vertrouwd aan. Ook de bonkende drums van Nick Pierce kloppen heerlijk alles aan flarden. Daarbij komt dat de audiomix op dit album de scherpste is van hun hele discografie. ‘Through Storms Ahead’ klinkt heerlijk vol en zelfs op z’n meest complexe en drukke momenten kan je elk instrument en elke technische riff perfect ontleden. Ook aan creativiteit heeft As I Lay Dying niet ingeboet: het album is volgens de vertrouwde formule gemaakt, maar brengt wel een zeer sterke versie daarvan. Als je op deze manier herkauwt, verlies je weinig smaak. Er zijn weinig échte uitschieters, maar het algemene niveau is hoog. De atmosferische opener ‘Permanence’ druipt heerlijk over tot ‘A Broken Reflection’, dat qua openingsstatement kan tellen. Lead single ‘Burden’ is misschien wel het beste van de plaat. Het toont AILD op z’n sterkst: furieus, snel en vol kolkende riffs. Het gitaargeweld is alomtegenwoordig en houdt elk nummer interessant. De drums zijn vaak upbeat en geven heerlijke tempo’s om op te marcheren. ‘Whitewashed Tomb’ is zowel heerlijk rauw als melodisch. De cleans krijgen veel aandacht, al lijken er iets te veel refreinen op elkaar. De gitaarsolo’s van Sgrosso zijn lekker meeslepend. In de metalcorevijver blijft AILD vette vissen bovenhalen. Ook Lambesis is goed bij keel en haalt nog probleemloos z’n beste niveau. Nog een kunst die de band duidelijk onder de knie heeft, is die van de epische opbouw richting muzikale explosie. ‘Strenght To Survive’ is daar een mooi voorbeeld van. Dit geheel zit vol motiverende teksten die je zin doen krijgen om een marathon te lopen met een halter in elke hand. Het is emotioneel, diepgaand, oprecht en nog steeds meeslepend. Ondanks hun geliefde naam weigert deze band te liggen sterven. ‘Through Storms Ahead’ laat een groep horen die nog steeds op z’n piek verder bouwt.