AUTHOR & PUNISHER

Een drone/industrial-plaat gebaseerd op vogels en vogelzang? Gekker zal het voor velen niet moet worden, maar toch voor Tristan Shone, begenadigd techneut en in de harde sector bekend als Author & Punisher, is het gewoon een ‘hold my beer’-momentje. De acht nummers op zijn achtste plaat, toepasselijk ‘Nocturnal Birding’ getiteld, zijn allemaal effectief vernoemd naar (en geïnspireerd door) vogels, maar vereenzelvig deze ogenschijnlijk zachtaardige insteek niet met een softe of zeemzoete aanpak. Nee, Author & Punisher knalt, dreunt en verplettert luider en harder dan ooit tevoren en komt werkelijk loodzwaar, vermorzelend en vaak ook ongenadig heavy uit de hoek. Het zijn dit keer ook niet alleen de unieke ‘drone machines’ van Shone die het werk doen, ook live-gitarist Doug Sabolick (van het zwaar ondergewaardeerde Ecstatic Vision) deed dit keer een fameuze duit in het zakje. De toevoeging van heavy gitaren (die echter nooit compleet een hoofdrol opeisen) maakt tracks als ‘Meadowlark’, ‘Rook’ en het tweeluik ‘Titmouse’ en ‘Titmice’ niet alleen extra heavy en intens, maar zorgt ook voor een meer organische en menselijke toets. Maar vergis je niet, het gros van de plaat blijft ruw, verstikkend en machinaal aanvoelen. Om alles nog wat extra op te pompen, trok Shone ook nog enkele externe herrieschoppers aan om wat bijdrages te leveren. Zo komen de Indonesische primal-core act Kuntari en de Franse industriëlen van Fange respectievelijk voorbij in ‘Titanis’ en ‘Black Storm Petrel’ en kweelt Megan Osztrosits van het lichtjes geschifte Couch Slut enkele lijntjes mee in ‘Mute Swan’. Elke toevoeging, hoe uitgebreid of minutieus ook, heeft een effectieve meerwaarde en maakt de plaat meer compleet en impactvol. ‘Nocturnal Birding’ is een album geworden dat je niet beluistert, maar ondergaat. Het is een totaalbeleving, een complete onderdompeling in een bad vol sonisch geweld, maar ook een indrukwekkende samensmelting van verbluffende schoonheid en grauwe grimmigheid.