Updated 24/05/2025
CHEPANG
Jhyappa

Dit New Yorkse grindcoreorkest van Nepalese oorsprong is naar eigen zeggen op hun vierde album vooral muzikaal en wat betreft de teksten op zoek naar zichzelf. Relapse heeft ze in elk geval gevonden. Waar ze hun vorige album nog in eigen beheer uitbrachten, maken ze hiermee dus wat betreft wereldwijd bereik ‘een reuzensprong voor de mensheid’. Er wordt geschreeuwd en gegrunt in het Nepalees en daar versta je dus geen knijt van, maar dat is toch al per definitie het geval voor dit genre. Geen nieuws dus. Na de introriff opent de plaat onmiddellijk met een cover en wel van het onbekende, Japanse Force. Ook handig. Het is best een pittige song, maar iets nieuws onder de steengruizen zon brengt het niet. Wel een nummertje om lekker op los te gaan. Het valt op dat de grindcore van Chepang gemakkelijk weg hapt en goed in het gehoor ligt, maar ver boven het niveau van de meute aan gelijkgestemde bands ligt het niet. Het volgende ‘Gati Chada’ is net zo’n fijne grindswinger. Wat de rol is van Wreckless Life die het ‘noise’ bespeelt is ons ook niet helemaal duidelijk. Behalve het starten van fragmenten van Nepalese songs als in- en outro is hij nauwelijks hoorbaar op de plaat. In de video voor ‘Parichaya 2.0/Shakti (Force)’ gaat hij nochtans flink tekeer op zijn mengtafel. Even bekijken. Maar hier is hij dus een stuk minder relevant dan bijvoorbeeld Dylan Walker bij Full Of Hell. ‘Spastata Ko Khoji Ma’ zet het gas er goed op en daar kunnen we nog het meeste genot uit halen. Algeheel gezien hebben we al wel eens iets feller en meer bevlogen materiaal van de band gehoord. Het feit dat dit misschien binnen het pallet van de grindcore net iets ontvankelijker is, heeft wellicht zijn meerwaarde voor de relatieve toegankelijkheid van een label als Relapse en ook daarom zou dit wel eens een dikke hit kunnen zijn. Toch nog even vermelden dat je een ‘full album’ aanschaft dat afklokt op minder dan twintig minuten met een outro dat opgebouwd is uit exact dezelfde riff als het intro, haal daar nog eens de samples af en je komt nauwelijks aan een kwartier. Commercieel wellicht interessant om dit een volwaardig studioalbum te noemen.
