CRIPPLED BLACK PHOENIX

Na het monumentale 'Great Escape' en het niets minder dan briljante 'Ellengæst' is het Britse collectief Crippled Black Phoenix klaar om hun volgende krachttoer op de wereld los te laten. En of 'Banefyre' dat geworden is! Met een speelduur van bijna honderd (!) minuten is het dubbelalbum (hun eerste sinds '(Mankind) The Crafty Ape') niet alleen het langste werkstuk uit hun ondertussen aardig omvangrijke oeuvre, maar zonder twijfel ook het meest ambitieuze. De eclectische dark rock, met elementen uit de grunge, psychedelica, post rock en god weet wat nog allemaal heeft eigenlijk jaren geleden reeds een zekere perfectie bereikt, maar toch weet meesterbrein Justin Greaves steeds weer een collectie songs neer te pennen die er nog net dat extra schepje bovenop doen. De mysterieuze, van bizarre keelzang voorziene intro 'Incantation For The Different' laat ons middels een niet mis te verstaan spoken word fragment meteen kennismaken met de thema's van 'Banefyre': de vervolging van individuen die als 'anders' gezien worden door de maatschappij. Een lofzang voor de freak, de verstotene, de misfit en de paria. Het navolgende 'Wyches And Basterdz'  is een typische CBP-song waarin aardse schoonheid in schril contrast staat met donkere, haast weemoedige melancholie. Het subtiele, maar uiterst effectieve gitaarspel en de betoverende, oprechte zanglijnen van Belinda Koric zorgen voor een complete onderdompeling vanaf de eerste noot. En CBP toont zich meesters in het neerzetten van zulke immersieve songs. Het dreigende, op spookachtige mantra's gebaseerde 'Ghostland', het van een donkere, ietwat folky viool voorziene 'The Reckoning' (hier mag de emotioneel geladen zang van kersverse frontman Joel Segerstedt voor een eerste keer schitteren), het door Mono-achtige post rock, trompet en grootse koorzang geïnjecteerde 'Rose Of Jericho' en het bijna opzwepende tweede luik van 'Down The Rabbit Hole', allemaal slaan ze spijkers met koppen en allemaal zijn ze essentiële onderdelen van de meeslepende en filmische trip die 'Banefyre' in wezen is. Maar ook de sterke muzikale thema's en pakkende melodieën van eerste single 'Blackout 77', 'Everything Is Beautiful But Us' en 'I'm Ok, Just Not Alright' verdienen een dikke pluim en dan vergeten we haast nog de niets minder dan memorabele afsluiter 'The Scene Is A False Prophet', waar het iconische 'The Sound Of Silence' van Simon & Garfunkel een wel heel eigen nieuwe invulling krijgt. Als bonustrack krijgen we tot slot nog 'No Regrets' op ons bord, een nummer dat eigenlijk dient als voorsmaakje van het op stapel staande project Johnny The Boy. Hier etaleert het duo Greaves/Koric hun pikzwarte en heavy kant middels rauwe, beukende blackened sludge punk en hoewel het stilistisch nogal veraf ligt van de intense, donkere schoonheid van CBP, sluit de song perfect aan op het geheel. Crippled Black Phoenix levert met 'Banefyre' een (voorlopig) magnum opus af dat oude fans zal bekoren van begin tot eind en nieuwe zieltjes op indrukwekkende wijze laat kennismaken met de kwaliteiten van deze eigenzinnige act. Grote klasse!