DIRKSCHNEIDER
Balls To The Wall
Het legendarische Accept-nummer ‘Balls To The Wall’ verscheen op het vijfde gelijknamige album van december 1983. Het waren de gloriedagen van de Duitsers en de tijd dat zanger Udo Dirkschneider en gitarist Wolf Hoffmann nog door één deur konden. De verstandhouding liep spaak en Udo ging zijn eigen weg onder U.D.O. en Wolf ploeterde verder bij Accept. Onder de naam Dirkschneider toert de voice of German Metal op geregelde tijdstippen rond om de Accept klassiekers live te spelen. Dirkschneider is momenteel op tournee en speelt integraal het ‘Balls To The Wall’-album. Om die songs nieuw leven in te blazen nam hij de songs opnieuw op met tien gastvocalisten. Het werden zowel oude bekenden als performers van de nieuwe lichting die met Udo in duet gaan. Dat levert soms verrassende resultaten op wanneer je zangers uit hun comfortzone hoort. Nils Molin van Dynazty is hier een voorbeeld van. Hij kreeg ‘Head Over Heels’ voor de kiezen. Je hoort dat de Zweed zijn stembanden anders aanwendt dan bij Dynazty. Wie zijn stembanden niet teveel geweld moet aandoen is Mille Petrozza van Kreator die zich als een vis in het water voelt tijdens ‘Fight It Back’. Biff Byford (Saxon), een tijdgenoot van Udo mocht ‘London Leatherboys’ voor zijn rekening nemen, wat goed uitdraait. Klasbak Dee Snider (Twisted Sister) zingt ‘Losers And Winners’ met zoveel overtuiging alsof het een eigen song betreft. Een pluim op de hoed voor Danko Jones die erg naturel klinkt op ‘Turn Me On’. Earcatcher ‘Balls To The Wall’ is voor rekening van Joakim Brodén van Sabaton die erg vertrouwd klinkt. ‘Love Child’ met Ylva Eriksson van Brothers Of Metal en ‘Guardian Of The Night’ door Tim ‘Ripper’ Owens zijn minder memorabele versies maar daarom niet slecht. Uiteraard mocht Doro Pesch niet ontbreken, zij kreeg de ballade ‘Winter Dreams’ voor de kiezen, een kolfje naar haar hand. En Udo zelf dan? Die zijn stem is onverslijtbaar en laat horen dat ze gemaakt is voor deze onverslijtbare klassiekers. Dit is vooral een leuke release die de +40-jarige plaat terug onder de aandacht brengt.
