FINGER ELEVEN

Wie de nu-metalscene zo’n twintig tot vijfentwintig jaar geleden een beetje volgde, is vast bekend met het Canadese Finger Eleven. En dat, ondanks dat de band stilistisch gezien misschien meer met Amerikaans klinkende rock van doen had. Het meest succesvolle wapenfeit van de band in die jaren was de hit ‘Paralyzer’ uit 2007 en die track liet precies horen waar de kracht van de band in schuilde: naast dat het een ontzettend aanstekelijk nummer is, bevat het ook een heerlijke, creatieve riff. Inmiddels is het tien jaar geleden dat het laatste album van de band verscheen. Tijd dus voor nieuw werk en de eerste twee singles van dit ‘Last Night On Earth’ klonken alvast veelbelovend: met ‘Adrenaline’ toont de band aan het schrijven van boeiende riffs nog niet verleerd te zijn en ‘Blue Sky Mystery’ – met gastvocalen van Richard Patrick van Filter – is opnieuw een ijzersterke track die de tijden van weleer doen herleven. Toch is er ook een punt van kritiek op de plaat als geheel. Van de tien tracks die het album telt (we tellen gemakshalve de versie van ‘Blue Sky Mystery’ zonder Richard Patrick even niet mee), kan maar liefst de helft worden geschaard in de categorie downtempo of zelfs ‘ballads’. Dat de band ook daar goed in is, weten we sowieso al sinds ‘One Thing’ uit 2003 en ook zo’n track als ‘Lock Me Up’ van deze nieuwe telg is weer een absolute topsong geworden waar menig band jaloers op zal zijn. Het gebruik van akoestische gitaren heeft Finger Eleven sowieso nooit geschuwd en het pakt ook nu weer werkelijk prachtig uit. Maar ondanks alle kwaliteiten die de band op dit album tentoon spreidt en de straffe productie, zitten we toch vooral te wachten op die creatieve riffs waar de band in het verleden mee strooide. Denk ook nog maar eens terug aan tracks als ‘Drag You Down’ uit 2000 en ‘Stay In Shadow’ uit 2003. En die tellen we op ‘Last Night On Earth’ simpelweg net iets te weinig.