FRAYLE

Afgelopen zomer liet het Amerikaanse duo Frayle op Alcatraz nog een diepe indruk na met een intens en meeslepend optreden. Daar kregen we met ‘Walking Wounded’ al een eerste voorproefje van hun derde langspeler. ‘Heretics & Lullabies’ borduurt verder op de weg die de band intussen overtuigend bewandelt: donkere doom, doordrenkt met emotionele en aangrijpende teksten. De kracht van Frayle schuilt in de unieke manier waarop frontvrouw Gwyn Strang haar nummers vertolkt. Haar breekbare stem weet moeiteloos de gevoelige snaar te raken, maar contrasteert tegelijk krachtig met de loodzware gitaarriffs en logge drums. Dat levert een spanning op die doorheen de plaat steeds opnieuw weet te boeien. Zo komt de band stevig uit de hoek in een nummer als ‘Boo’, waarin haar partner ook vocaal meedoet. In negen meeslepende tracks neemt Frayle je zonder moeite mee in hun duistere universum. Een opvallend moment is de cover van ‘Summertime Sadness’, waarin ze Lana Del Rey’s hit volledig naar hun eigen hand zetten. Dat de band naast Portishead ook grote bewondering koestert voor Lana, hoeft na deze interpretatie geen verrassing meer te zijn. Met ‘Heretics & Lullabies’ bewijst Frayle dat ze hun plaats naast artiesten als Chelsea Wolfe en Emma Ruth Rundle meer dan verdienen. Een beklijvende, veelzijdige plaat die zowel de gevoelige als de zware kant van doom prachtig samenbrengt.