MY DILIGENCE

Twee jaar geleden wist ‘The Matter, Form And Power’ van het tot dan toe als een goed bewaard geheim beschouwde My Diligence ons compleet van onze sokken te blazen. Hun psychedelische stoner/post metal, denk aan een schrandere mix van Torche, Hangman’s Chair en Cult Of Luna, klonk krachtig, intens en verslavend en bracht bovendien heel wat verfrissing in het stilaan uit zijn voegen barstende genre. Vierentwintig maanden ervaring, een ware rollercoaster aan shows en een karrenvracht aan superlatieven later is het Brusselse trio terug met ‘Death.Horses.Black’, hun nagelnieuwe vierde langspeler en tevens hun eerste wapenfeit voor nieuwe broodheer Listenable. En we zeggen het maar meteen: het is wederom een schot in de roos! Wie nu echter denkt dat My Diligence op veilig heeft gespeeld en een exacte kopie van ‘The Matter, Form And Power’ heeft afgeleverd, is er dik aan voor de moeite. Uiteraard is de primaire sound grotendeels hetzelfde gebleven, een al te drastische ommekeer was gewoonweg zonde geweest, maar toch tapt ‘Death.Horses.Black’ uit een beduidend donkerder vaatje. De drie eerste tracks, die elk een deeltje van de overigens erg coole albumtitel belichamen, klinken bijvoorbeeld erg herkenbaar en vertrouwd, maar snijden toch een stuk dieper in de duisternis dan voorheen en komen trouwens ook een stuk minder ‘catchy’ over. Dat laatste is trouwens helemaal niet negatief bedoeld, maar door de soms zware thematiek (onderwerpen als slapeloosheid en de verrotte toestand van de maatschappij maken de dienst uit) en de behoorlijk heavy uitgevallen riffs (in ‘Lucid Alley’ haalt men op een gegeven moment een ware sloophamer boven) is er van enige lichtvoetigheid weinig tot geen sprake. De songs vergen met andere woorden wel wat van je, maar echt belastend of verstikkend wordt het zelden. Muzikaal hebben acts als Amenra en Cult Of Luna, die sowieso al geen vreemden waren, hoorbaar aan invloed gewonnen (luister maar eens naar ‘Horses’ of het lange ‘Allodiplogaster Sudhausi’), al blijven Torche (riffs) en Hangman’s Chair (sound) belangrijke referenties. Verder valt ook het slepende, dreigende karakter van de plaat in positieve zin op (enkel in afsluiter ‘Sacred Anchor’ schiet men even in een versnelling en klinkt men net dat tikje meer hoopvol) en willen we toch ook even de afzonderlijke prestaties van de drie leden even complimenteren. ‘Death.Horses.Black’ laat een band in topvorm horen en mag zich nu al rekenen tot de betere Belgische releases van dit jaar.