NIGHTFALL

Nightfall is net zoals Septicflesh en Rotting Christ, één van de in de jaren 90 internationaal doorgebroken Griekse bands. We kunnen ons gelukkig prijzen dat deze artiesten ook nu nog sterk nieuw werk uitbrengen. Nightfall is het geesteskind van Efthimis Karadimas, een spreekbuis voor zijn afkeer van georganiseerde religie en alle oorlogen die daar het gevolg van zijn door de eeuwen heen. Met Nightfall brengt hij nu het elfde album ‘Children Of Eve’ uit. We zijn inderdaad allemaal kinderen van Eva, maar dat betekent niet dat Efthimis’ onvrede geluwd is. Integendeel, dit album is ontstaan uit haat en songs als opener ‘I Hate’ en The Traders Of Anathema’ (over Judas Iscariot) zijn stomend en overdonderend. Toch zit er ook heel wat occulte mystiek in de zwartgeblakerde death metal die we horen, wat het geheel een zekere gratie en grootsheid geeft. Laat ons stellen dat het mediterrane vuur aangewakkerd is na voorgaand album ‘At Night We Prey’, zonder aan sterke melodieën in te boeten. Want dat is de uiteindelijke indruk van de nieuwe worp. Hij is een pak toegankelijker dan zijn recente voorgangers en dat is een pluspunt. Karadimas weet nog steeds hoe hij met zijn ruwe, gruntende strot een dramatische saus over zijn composities kan gieten – af en toe verfraaid met zuivere vrouwenzang – terwijl de gitaarsolo’s van Kostas K erg melodieus en toch heavy zijn. ‘Children Of Eve’ is een overtuigend en knallend geproduceerd werk dat hier nog veel draaibeurten tegemoet gaat.