NIGHTHAWK

Deze band bestaat uit leden van Captain Black Beard, Soilwork, The Night Flight Orchestra en Eclipse/Ammunition. Dit is al het vierde album, deze keer opgenomen in de Rockfield-studio in Wales, waar ook klassiekers van Queen en Oasis werden geboren.  De bandleden hebben hun hart verloren aan de klassiek hardrock van de jaren 70. Denk Thin Lizzy, met toetsenwerk van de eerste Rainbow-schijven en flarden van Deep Purple’s orgelgeluid. Alle nummers zijn besmettelijker dan het zo gevreesde Covid-19 virus en zorgen voor een instant happy gevoel. Op het vorige album ‘Vampire Blues’ verzorgde Linnea Vikström (Thundermother) de vocalen en ik opperde toen dat ze voor het volgende album Björn Strid (The Night Flight Orchestra) moesten terughalen. Dat is precies wat ze gedaan hebben en hierdoor scoort dit album alvast hoger in mijn boek. Zijn zang past perfect bij deze ‘oude’ deuntjes. Vooral de retrosound van de keyboards van John Lönnmyr en het heerlijke, uiterst vertrouwd klinkende gitaarwerk van Robert Majd (Captain Black Beard) toveren een brede glimlach op mijn gezicht, terwijl mijn knikkend hoofd ongecontroleerd de drumslagen volgt. De ballade ‘Turn To Me’ is simpelweg subliem, zowel qua sound, zang als compositie. Wat een heerlijke oldschool keyboardsolo! Na iets meer dan 30 minuten komt dan de uitsmijter ‘Man On The Silver Mountain’ (Rainbow). Björn zet hier een rauwere stem neer en overtuigt tijdens deze onverwoestbare song. Een heerlijke nostalgische trip is dit!