NIGHTWISH
Yesterwynde
Een trilogie die tien jaar lang de band en de trouwe fans bezig gehouden heeft, wordt in september met ‘Yesterwynde’ vervolledigd. Muzikaal is het een vertrouwd patroon dat nog steeds progressief mag genoemd worden in luttele details, maar voluit gaat in het creëren van klanken waar Nightwish de wereldwijde populariteit aan te danken heeft: de composities, arrangementen en het toetsenspel van hun mysterieuze leider Tuomas Holopainen, de (sopraan)zang van Floor Jansen, het exquise gitaarspel van Emppu Vuorinen, de soepele ritmesectie bestaande uit drummer Kai Hahto en nieuwe kracht Jukka Koskinen die Marko Hietala vervangt, en de geraffineerde folkloristische finesse van Troy Donockley. Vocaal treedt hij na het vertrek van Hietala meer in de schijnwerpers met zijn warme troubadourstem. Alle geliefde eigenschappen zijn aanwezig: de filmische, orkestrale bombast, songs waarin men zich als metalband profileert (‘The Weave’), akoestische folklore die uitgesproken pittoresk is (‘Hiraeth’) en romantische ballades (‘Sway’ en ‘Lanternlight’). De zang van Floor Jansen klinkt veelal beheerst (enkel in ‘Something Whispered Follow Me’ echte sopraanzang) en koren duiken veelvuldig op. Bovenal gaat er een mysterieuze sfeer vanuit die ongrijpbaar is, maar gelinkt kan worden aan een sprookjesachtig en archaïsch timbre. Het is zeventig minuten, soms hoogdravende en soms fragiele muziek die je meermaals op je moet laten inwerken en het de tijd geven om te verwerken. Een nobele raad in deze tijden van vluchtig entertainment, maar enkel dan komt de flamboyante muziek optimaal tot leven.
