REBAELLIUN

Het Braziliaanse Rebaelliun heeft al met de nodige pech af te rekenen gehad. Toen men in 1998 opkwam, was dat op een moment dat de death metalscene flink in populariteit gedaald was vanwege de opgang van black metal. Men maakte twee platen die fans van Morbid Angel, Vader of Angelcorpse meteen overtuigden. Maar hoe zeer de band ook in de harten werd gesloten, na ‘Annihilation’ (2001) verdween men met stille trom naar de achtergrond. Er verscheen nog een digitaal album in 2016, ‘The Hell’s Decrees’, maar daar werd weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Nu is er een ‘echte’ fysieke release en die toont meteen dat er ondanks de 7 jaren stilte weinig of niks veranderd is in het kamp van dit Braziliaanse trio. Dit is death metal zoals het hoort: duivels, beenhard en genadeloos. Men legt er nog steeds graag de pees op en blijft steeds strak de baan aanhouden in de hoogste versnellingen, maar gelukkig is het zeker geen eenheidsworst van blastbeatgehakt. Het stel weet precies waar tragere stukken in te lassen, een gierende solo te integreren en zo de valkuil van de verveling te vermijden. Als fan van ruigere death metal kan je blindelings toehappen.