SILVERSTEIN

Silverstein viert dit jaar zijn zilveren jubileum: 25 kaarsjes blaast de posthardcoreband uit. En dat mag natuurlijk niet onopgemerkt voorbijgaan. Het vijftal, dat nog voor 4/5e deel bestaat uit de originele line-up, viert dat dan ook met een dubbelalbum, waarvan ‘Antibloom’ het eerste deel vormt. Later dit jaar moet dan nog deel twee, genaamd ‘Pink Moon’, verschijnen. De band klinkt vanaf opener ‘Mercy Mercy’ ontzettend vitaal en dat is ook hoe we de band de afgelopen jaren hebben leren kennen. Want met ‘A Beautiful Place to Drown’ uit 2020 en diens opvolger ‘Misery Made Me’ uit 2022 leken de Canadezen zomaar aan een tweede jeugd begonnen te zijn. Iets wat vorig jaar bovendien na 6 jaar weer tot een plaatsje op Graspop leidde. Op ‘Antibloom’ laat de band meerdere gezichten zien. ‘Skin And Bones’ klinkt net als de openingstrack energiek en stevig en met ‘I Will Destroy This’ zal frontman Shane Told live het dak er wel af krijgen. En dat terwijl op het slechts anderhalve minuut durende ‘A Little Fight’ popinvloeden de boventoon voeren, invloeden die ook in afsluiter ‘Cherry Coke’ wat meer doorsijpelen. Maar de band heeft dan ook altijd wel die dualiteit in zijn muziek gehad, al valt het nu meer op en lijkt het muzikale spectrum zich verbreed te hebben. Conclusie is echter dat ‘Antibloom’ nog steeds een band in vorm laat horen, die musiceert met jeugdig enthousiasme. Grootste punt van kritiek rond dit album: je kunt dan wel twee platen maken als een soort dubbelalbum, maar acht tracks per plaat is toch wel een beetje aan de magere kant.