SPIRITWORLD

De eerste twee albums waren tekstueel al sterk geïnspireerd door het boek ‘Godlessness’ van frontman Stu Folsom. Zijn verhalen zijn een mix van western en horror. Op dit album gaan die invloeden nog wat verder dan alleen de teksten en zijn ze doorgetrokken naar de composities zelf. ‘Bird Song of Death’ en ‘Annihilism’ klinken meer als nummers van folkpunker Chuck Ragan (Hot Water Music) of in mindere mate Johnny Cash. ‘Prayer Lips’ is nog zo’n rustig nummer, de hese en melancholische stem van vocalist Stu Folsom doet denken aan Mark Lanegan. Het is meer geschikt voor een walsje dan de moshpit. Niet getreurd echter, headbangers! Er is genoeg voor jullie om de moshpit in te galopperen! Nummers als ‘No Vacancy In Heaven’, ‘Abiline Grime’, ‘Waiting On the Reaper’ en ‘Stigmata Scars’ hebben die Slayer meets Hatebreed riffs die we kennen van eerdere albums. ‘Oblivion’ heeft zelfs wat black metal invloeden, niet vreemd want we horen daar als gastvocalist Sgah’gahsowah van Blackbraid. Vanwege zijn inheemse afkomst natuurlijk een ideale samenwerking voor dat extra westernsfeertje. Deze avontuurlijke mix zal niet voor iedereen werken vanwege de grote tegenstellingen. Voor hen die in zijn voor een meer gevarieerd album en die zich kunnen laten meeslepen in de weird western wereld van deze band, is het een pareltje.