WIEGEDOOD

Met opener ‘FN SCAR 16’ trekt het Vlaamse blackmetaltrio meteen alle registers openen. Doorheen de rook die uit de loop van het machinegeweer omhoog kringelt, zien we de zwartgeblakerde schim van Panzer Division Marduk voorbijrijden. De scherpe scream snijdt door merg en been. Het spervuur trekt zich door in het tweede nummer, om abrupt over te schakelen naar een hypnotiserende, bezwerende, maar sputterende motor. De sample van een smeekbede overlaadt het geheel met een uiterst ongemakkelijke sfeer. Op ‘Until It Is Not’ stuwt de rollende basdrum een melodieuze tremoloriff voorwaarts die tegen het einde de pas wordt afgesneden door een Merzbow-achtige drone. De repetitieve gitaar tokkel en de diepe keelzang in combinatie met de meedogenloze blast maken van het meer dan acht minuten durende ‘Now Will Always Be’ het ultieme black metalmantra. De elementen waarmee Wiegedood de voorbije jaren erkenning wist op te bouwen, zijn nog steeds aanwezig. Maar waar in de ‘De Doden Hebben Het Goed’-trilogie de focus lag op verdriet en rouwverwerking, staan op de vierde full-length woede, razernij, vervreemding en chaos meer in de kijker. De eerste single ‘Nuages’ kondigt de weloverwogen stijlbreuk, die er eigenlijk geen is, kokhalzend aan.