WILDHEART

De Belgische trots in melodieuze rock levert hier zijn derde album af. De vorige schijf werd inmiddels al 6 jaar terug boven de doopvont gehouden. De band heeft sindsdien veelvuldig opgetreden en dat is duidelijk hoorbaar. Het overal geluid klinkt scherper en vooral Farty etaleert meer kracht en zijn stem klinkt wat dieper. De intro ‘Electric Atmosphere’ zet je door de lustige toetsen enigszins op een verkeerd been, want wanneer ‘Miss Treat Me Right’ losbarst zijn de gitaren opnieuw koning! De beide snarenplukkers Juice en Foxx leveren steeds strak gitaarwerk af en de veelvuldige vinnige solo’s zijn steeds iets om naar uit te kijken. De ritmesectie bestaande uit bassist Stevie Dee en drummer Thunderberck vormen de stevige ruggengraat waar alles aan vast hangt! De samen- en achtergrondzang in ‘Last Goodbye’ is een deel van hun handelsmerk en injecteert de nummers met een dosis aanstekelijkheid. ‘Fire In The Hole’ bouwt geleidelijk op naar het refrein en bevat raakpuntjes met metal door de riffs en de krachtige drumslagen. Meer attitude is hoorbaar in ‘FC’, wat een beetje als een protestsong tegen de hedendaagse maatschappij kan gezien worden. ‘Festina Lente’ werpt zich ook in de kijker door de aanwezigheid van oldschool geïnspireerde riffs. ‘Safe the best for last’ moeten deze kerels gedacht hebben, want ‘The Gentle Tyrant’ is dé verrassing van het album. Er wordt gestart met akoestische gitaar en de zang van Farty. Als de elektrische gitaar invalt krijgen we een 180° bocht en spatten de vonken ervan af. Na een spetterende solo sluit de song terug af zoals ze startte. Een gedurfde en geslaagde compositie en een meesterlijke afsluiter van een album waar we als Belgen best trots mogen op zijn.