Frontman Blaythe Steuer is bijzonder trots op de single. ‘De intro riff is iets dat ik al jaren meedraag. Eindelijk heeft het een plaats gevonden. Het nummer is helemaal geworden wat ik hoopte dat het zou worden. Ik kon kwijt wat ik al heel mijn leven tracht duidelijk te maken. Het is ook bijzonder fijn dat ik dit samen met Daniel heb kunnen doen.’ No Cure geeft gas en gaat er soms zo hard tegen aan als een voetballer die een sliding doet met beide voeten vooruit. Ze omschrijven hun muziek ook heel gedetailleerd. Wat hun betreft brengen ze een onnavolgbare hybride van gruizige hardcore uit de kelder, versterkt door death metal-vaardigheid en explosieve onvoorspelbaarheid.
Muzikale liefdesbrief
Acht songs lang geven de heren en hun vrienden het beste van zichzelf. Vaak groeien dergelijke samenwerken natuurlijk, maar hier niet. Het was van in het begin hun uitgangspunt een soort van liefdesbrief op te maken om Alabama en tegelijk de hele Zuidelijke ervaring in de bloemen te zetten. Zelf zeggen ze dat heel plastisch. ‘voor ons is ‘I Hope I Die Here’ is een erkenning van lijden en een proclamatie van kracht. Iedere track heeft een heel precieze bestaansreden. We halen heel wat onderwerpen aan zoals opgroeien onder het juk van religie, de donkere kant van onze bakermat, lokale ecologische exploitatie en zo veel meer. Wij hebben geen nood aan songs over hoe zot je wel bent of wat een ambetant wijf je ex wel niet is om dat ze je liet stikken nadat je haar bedrogen hebt.’ Duidelijke taal als je het ons vraagt en we geloven er in dat we volgend jaar deze heren nog wel eens op ons pad zullen vinden.
