“Met groot verdriet delen wij u mee dat John Sykes is overleden na een zwaar bevochten strijd met kanker” luidt de verklaring van zijn familie. “Hij zal door velen herinnerd worden als een man met een uitzonderlijk muzikaal talent, maar voor degenen die hem niet persoonlijk kenden, was hij een bedachtzame, vriendelijke en charismatische man wiens aanwezigheid sprankelde. Hij leefde zijn eigen leven en kwam altijd op voor de underdog. In zijn laatste dagen sprak hij over zijn oprechte liefde en dankbaarheid voor zijn fans die hem al die jaren gesteund hebben. Hoewel de impact van zijn verlies diep is en de stemming somber, hopen we dat het licht van zijn herinnering de schaduw van zijn afwezigheid zal doen verdwijnen.”
Tygers Of Pan Tang en Thin Lizzy
Sykes begon zijn professionele muziekcarrière toen hij zich aansloot bij TYGERS OF PAN TANG met wie hij twee albums opnam (‘Spellbound’ en ‘Crazy Nights’), die beide in 1981 werden uitgebracht. Sykes verliet de band begin 1982, deed auditie voor de band van Ozzy Osbourne en was kort lid van John Sloman’s Badland. Via Tygers of Pan Tang-producer Chris Tsangarides kwam hij in contact met THIN LIZZY-frontman Phil Lynott (foto © >ohn Sykes). Na samen een single te hebben gemaakt, trad hij eind dat jaar toe tot de band. Na de dood van Lynott begin 1986 vormde Sykes met Brian Downey, Scott Gorham en Darren Wharton een touring versie van Thin Lizzy die werd voorgesteld als ‘tribute to Phil Lynott's life and work’. De band bracht al die tijd enkel werk uit de periode met Lynott en schreef geen nieuwe songs.
Whitesnake en Blue Murder
Uiteindelijk bleef Sykes bij de band tot 2009 toen hij het ‘tijd vond om terug te gaan naar mijn eigen muziek’. De grootste bekendheid verwierf hij echter toen hij (met Lynott’s goedkeuring) in 1984 bij WHITESNAKE kwam en meeschreef aan het gelijknamige zevende studioalbum van de band, dat in 1987 werd uitgebracht en twee enorme hits opleverde: ‘Is This Love’ en ‘Here I Go Again’. Lang duurde het sprookje niet. Coverdale ontsloeg kort daarop de hele band. Het zou nooit meer goedkomen met Sykes die zijn carrière verderzette met BLUE MURDER (samen met bassist Tony Franklin en drummer Carmine Appice. De band bracht twee studioalbums uit – ‘Blue Murder’ in 1989 en ’Nothin' But Trouble’ in 1993. Daarna richtte de gitarist zich op zijn solocarrière en tourde hij regelmatig de wereld rond met Thin Lizzy.
Sykes beschouwde zichzelf als een ‘bluesspeler die rock speelt’ en citeerde onder meer Jimmy Page, Ritchie Blackmore, Gary Moore, Michael Schenker en Uli Jon Roth als belangrijkste invloeden. Zelf viel hij op door zijn melodieuze gitaarspel. Het grootste deel van zijn carrière speelde hij op een 1978 Gibson Les Paul Custom.
