Chelsea Grin en haar gevolg zetten afgelopen maandag 8 december hun Europese tour verder op het vasteland na zes shows in het Verenigd Koninkrijk. Plaats van het gebeuren was de net niet uitverkochte Zaal NEXT in rocktempel 013 in hartje Tilburg, goed voor ruim 600 en toeschouwers die er duidelijk zin in hadden.
Tekst en foto’s: Hughes Vanhoucke
Opener van dienst was tot op afgelopen maandag het mij onbekende CROWN MAGNETAR (8), net als de overige drie bands afkomstig uit het land van Donald Trump. De voortreffelijke gitarist Rob Maramonte was dan wel een bekend gezicht als voormalig gitarist van Fallujah. Het kwartet uit Colorado maakte van de gelegenheid gebruik om hun EP ‘Punishment’ te promoten en stak van wal met ‘Barbed Wire Noose’, een nummer vol testosteron, net als wat het komende half uur zou volgen.
Halfweg de set spoorde de opvallende frontman en spierbundel met kogelvrije vest, Dan Tucker, het publiek aan om het podium te beklauteren en te stagediven. De man kreeg aanvankelijk geen gehoor, even later werd hij echter wel op zijn wenken bediend. Daarmee was de toon voor de avond gezet: stevige deathcore, stage diving en vrijwel onafgebroken moshpits. Crown Magnetar zorgde voor een korte, maar zeer aangename kennismaking.
Band #2, MUGSHOT (7), bracht een mix van metalcore en hardcore met wat death metal invloeden die voor heel wat beweging zorgden in de zaal én op het podium, waar zanger Ringo Waterman voortdurend stond te springen en huppelen terwijl gitarist en bassist regelmatig van plaats wisselden. Ondertussen was de zaal goed aan het vollopen en kregen we van het balkon al evenveel actie te zien tussen de hoofdzakelijk juveniele opkomst. Mugshot kon me iets minder bekoren dan de opener van de avond.
De belangstelling voor SIGNS OF THE SWARM (8) was niet gering, zaal NEXT was ondertussen zo goed als volgelopen voor de derde show in Tilburg dit jaar van de deathcore band uit Pittsburgh. Signs of the Swarm timmert inmiddels al meer dan een decennium aan de weg en maakt van deze Europese tour gebruik om hun jongste album ‘To Rid Myself of Truth’, dat eind afgelopen zomer verscheen, voor te stellen.
Je merkte al van bij het begin van de 45’ durende set dat de kwaliteit iets hoger lag dan bij de twee openers, terwijl de circle pits een stuk steviger en langer werden, er werd zelf een moshpitter door de security uit de menigte gehaald en naar de uitgang verwezen.
De boomlange zanger David Simonich, uitgedost in een broek met grote vierkanten en wit T-shirt, was een ideale entertainer, naar het einde van de set toe wierp hij zich op de handen van de gegadigden voor een rondje crowdsurfen door de zaal.
Kort voor 22:00 uur was het de beurt aan CHELSEA GRIN (9) die nog een tandje hoger stonden op de kwaliteitsknop van de deathcore avond. Ik zou het durven Canvas deathcore te noemen met enerzijds een frontman, Tom Barber in een Toyota t-shirt, die de horde fans op een andere manier benaderde dan de voorgaande drie vocalisten en anderzijds de snedige en technische gitaarriffs van Stephen Rutishauser.
Signs of the Swarm mocht dan de betere kwaliteit geleverd hebben, Chelsea Grin legde de lat nóg wat hoger tijdens hun show die iets korter was dan aangekondigd en rond het uur uitkwam. De jongens uit mormonenstad Salt Lake City leverden een sterke en stevige bloemlezing uit hun inmiddels rijkgevulde carrière die ondertussen stilletjes aan naar de twintig jaar loopt.
Ondanks de prima kwaliteit van de voorgaande bands slaagde Chelsea Grin erin om te zorgen voor de climax van een geslaagde maandagavond.
