Opgericht in 2007 en tot nu toe liefst twaalf studio- en vier livealbums, waaronder eentje met het Metropole Orkest. Dat is groot, groter, grootst. De broertjes Van de Poel hebben dan ook hard gewerkt aan hun band. Van Paaspop over Pinkpop tot albums openemen in legendarische studios, Dewolff deed het allemaal. Toch blijft deze rock-’n-rollband, die soul, southern rock en blues perfect met elkaar weet te vermengen, wat onder de radar in ons Belgenlandje. Keuze is er alweer te over vanavond. Slechts een paar honderd meter verderop staan Dropkick Murphy’s immers in de Lotto Arena. Dewolff wist ons tijdens de covidperiode te overtuigen met hun show die ze gaven op de Roadburn Redux editie. Sindsdien hebben we de band al meermaals aan het werk gezien en vooral zien uitgroeien tot één van de beste livebands die er op dit moment zijn! Wij tekenen dan ook maar al te graag present in de Trix.
Tekst: Vic Van den Abeele – Foto’s: Istvan Bruggen
Eenmaal aangekomen in Trix is het voorprogramma BOOGIE BEASTS (7) al aan hun set begonnen. Voor ons een totaal onbekende band. Een kleine inlezing leerde ons dat dit wel degelijk een Belgische band is. Wat we nog kunnen meepikken, klinkt allesbehalve slecht, maar misschien net iets te soft en te braaf voor ons. Toch weet het grootste deel van de aanwezigen dit zo te zien te appreciëren.
“Hey Trix! Wij zijn DEWOLFF (9) uit Nederland! Komen jullie mee op onze Nighttrain? Jullie hebben geen ticket nodig, enkel een gezonde portie liefde!” Met deze woorden zweept frontman Pablo Van de Poel de uitverkochte Trix club op! Het geluid zit vanaf de eerste noten prima en als publiek waan je je meteen in één of andere gezellige rock-’n-roll/jazz-bar langs Route 69. De soul en southern rock spat zo van het podium af. Als de heren dachten hier vanavond voor een volstrekt onbekend publiek te spelen, waren ze er aan voor de moeite. Het percentage Nederlanders lag namelijk veel hoger dan er Belgen zijn.
Afgelopen jaar trokken de heren nog naar Alabama om daar hun nieuwste album ‘Muscle Shoals’ te gaan opnemen. De perfecte keuze, zo blijkt, want daardoor kregen die nummers, vooral dan op plaat, nog een extra soulkantje. Het mocht allemaal net iets meer swingen en dat doet het ook, vooral met ‘In Love’, wat ons betreft een echte hit! Ook ‘Out In Town’ komt meteen binnen. Het publiek geniet duidelijk. Terwijl de eerste tonen van ‘Will O’ The Wisp’ weerklinken, benadrukt frontman Pablo nogmaals hoe blij hij is hier terug in Trix te zijn. Zo kan hij zich zijn eerste passage (van de vijf) nog goed voor de heest halen. Toen begaf het hammondorgel van Robin Pisso het klaarblijkelijk na enkele nummers. Vandaag houdt het instrument wel stand en hoe! Elk nummer weet de toetsenist een extra dimentie te geven aan de nummers.
Je merkt duidelijk dat Dewolff vrij en vrank eerlijke rock-’n-roll staat te spelen. Het plezier druipt van het podium. Vooral bij ‘Snowbird’ krijgt datzelfde hammondorgel een mooie hoofdrol toebedeeld. Het publiek krijgt er ook meteen een jamsessie bij. Voor de één misschien overbodig en (te) veel tijdsverlies, voor de ander dan weer juist geniaal! Reken ons maar bij die tweede categorie. Met ‘Natural Woman’ merk je dat we ons stilletjesaan naar de apotheose van de avond aan het begeven zijn. Het wondermooie ‘Rosita’, waar de heren evenzeer een ware jamsessie van maken, vormt het orgelpunt na een meer dan geweldige show!
Dewolff mixt rock, blues, soul en nog veel meer netjes met elkaar en laat het er bovendien allemaal zo eenvoudig uitzien! Genieten! Gelukkig weten de broers Dewolff niet van ophouden en krijgen we er op de valreep enog en soort van mashup van ‘Nothing’s Changing’ en ‘Freeway Flight’ bovenop. In Nederland toonde de band reeds tot wat voor grootse zaken ze in staat zijn. Trix club uiverkopen klinkt misschien niet zo spectaculair, maar wij zijn er zeker van dat hun volgende doortocht in de zaal beneden zal zijn. Of wie weet misschien een passage in onze hoofdstad? Het zou meer dan verdiend zijn!
