De laatste datum van de Europese tour bracht de Zweedse bands Reach en Eclipse naar De Verlichte Geest in Kortrijk. Ondanks de doordeweekse dag en een overvolle concertkalender, waar vooral de hardere metalbands doorgaans het meeste volk op de been brengen, liep de zaal verrassend goed vol. Een mooie beloning voor twee bands die erom bekend staan live net dat beetje extra te geven.
Tekst en foto’s: Franky Bruyneel
Stipt om 20.00 h mocht REACH de avond op gang trekken. Sinds hun reformatie in 2018 als trio zijn ze muzikaal niet in één vakje te duwen. Hun cocktail van rock, pop, glam en alternatief klinkt modern, soms zelfs gewaagd, maar altijd vol karakter. Die eigenzinnige aanpak vertaalt zich live in een swingende en dynamische set, al moeten ze door de beperkte bezetting noodgedwongen wat details uit hun studiowerk achterwege laten.
Toch maken ze indruk, vooral wanneer ze putten uit hun recente album ‘Prophecy’. Songs als ‘Save The World’, ‘Mama Mama’ en ‘Little Dreams’ tonen het brede palet van het drietal. Daarbij bewijst frontman Ludvig Turner zonder moeite hoe flexibel zijn stem is en schakelt hij moeiteloos tussen stijlen en accenten. Een frisse en energieke set die als meer dan degelijke opwarmer voor de hoofdact diende.
Sinds hun debuut in 2004 bouwt ECLIPSE gestaag aan hun reputatie als één van de sterkste melodic rockbands van Europa. Ondanks enige kritiek de laatste jaren op hun voorspelbare studioformule, blijft hun grootste troef overeind: live ontgoochelen ze namelijk nooit. Ook in Kortrijk is dat niet het geval. Vanaf opener ‘Roses On Your Grave’ zit de sfeer er meteen boenk op. De band straalt plezier en zelfvertrouwen uit, en het enthousiasme werkt aanstekelijk.
Het gitaarwerk van het duo Martensson/Henriksson, beide bekend van onder meer W.E.T., is wederom van topniveau. Ook nieuwe drummer Magnus ‘Adde’ Andreasson (ex-Hardcore Superstar) past perfect in de strak geoliede machine. Tijdens ‘Things We Love’ kreeg hij zelfs even de spotlights helemaal vooraan. Nog opvallend is hoe krachtig en glashelder de stem van Erik Martensson klonk, zeker op de laatste avond van een tour. Een prestatie van formaat en geen sinecure in dit genre.
Zoals steeds koestert de band de interactie met het publiek, en dat voel je in elk nummer. Of het nu gaat om het ingetogen ‘Battlegrounds’ in akoestische setting, of het swingende ’Saturday Night’, de fans worden voortdurend meegesleept in een warm bad van feelgood melodic rock. De setlist leest als een ‘best of’ met verder onder meer ‘The Downfall Of Eden’, ‘Blood Enemies’ en het door bassist Victor Crusner gezongen ‘High Road’.
Als kers op de taart volgt absolute publiekslieveling ‘Viva La Victoria’. Daarbij worden alle crewleden ter bedanking op het podium gehaald en krijgen ze ook de gelegenheid om de instrumenten over te nemen. Het is een spontane en charmante actie die perfect samenvat wie Eclipse is: een band met klasse, humor en een groot hart voor hun team én hun fans. Dat wordt nog ons onderstreept doordat de band vijf minuten na de show al aan de merchstand staat om te signeren en te praten met hun trouwe fans. Geen sterallures of pretentie, enkel pure passie. Oftewel melodic rock op zijn best.
