DIRKSCHNEIDER pakte in Trix uit met een knalprestatie, mede dankzij drummer (en zoon) Sven, die secuur elk gaatje dicht mepte, de beide gitaristen Fabian Dee Dammers en Andrey Smirnov en de immers goedlachse Peter Baltes.
Tekst: Walter Maes – Foto’s: Hughes Vanhoucke
Het vroege aanvangsuur op een dinsdagavond zorgde ervoor dat er nog niet veel volk aanwezig was voor opener ALL FOR METAL (7) uit Duitsland. De melodieuze, bombastische metalband bestaat nog maar drie jaar en heeft al twee albums uitgebracht. Het gezelschap heeft twee zangers in de gelederen, de gespierde Italiaan Antonio Calanna met een hoge stem en gewichtheffer Tim ‘Tetzel’ Schmidt die in de lage regionen zingt. Deze laatste is werkelijk een kolos, die je niet in een donkere steeg wil tegenkomen. Zij worden muzikaal bijgestaan door twee vrouwelijke gitaristen, een bassist en drummer. Deze laatste twee verschuilen zich achter een zwart masker. Zij kregen zeven songs tijd om aan klantenbinding te doen.
Op één song na kwamen alle tracks uit hun debuut ‘Legends’. Dat was een ietwat vreemde keuze omdat enkel ‘Gods Of Metal’ uit hun jongste album kwam. ‘Raise Your Hammer’, met als attribuut een reusachtige hamer en een zwaard, dook op in ‘Born In Valhalla’. Kortom, de muziek en de show waren een ode aan Manowar. Iets minder luid (gelukkig maar), minder ernstig en melodieuzer dan hun grote voorbeeld. Het grote verschil met Manowar is ook de lichtvoetigheid die All For Metal aan de dag legde. De band was goed op elkaar ingespeeld en er was een goede wisselwerking tussen de beide vocalisten. Amusant om te zien, maar echt warm werd ik er niet van.
Het Finse CROWNSHIFT (7) debuteerde vorig jaar met hun titelloos debuut. De melodieuze death metalband bestaat uit ervaren rotten in het vak met gitarist Daniel Freyberg (ex-Children Of Bodom), bassist Jukka Koskinen (Nightwish, Wintersun), drummer Heikki Saari (Finntroll) en zanger Tommy Tuovinen (MyGrain). Op het podium werden ze bijgestaan door een extra gitarist. Het ging er heftig en energiek aan toe tijdens hun set. Tommy bewees dat hij een goede frontman was met zijn ruige zang die werd afgewisseld met cleane passages. Opener ‘If You Dare’ was een echte mokerslag. Hevige en snedige riffs met daarbij de zeer strakke ritmesectie werden gekoppeld aan vernuftig spel.
Pas na enkele tracks kregen we met ‘My Prison’ een luchtigere song voorgeschoteld, waarop normaal werd gezongen en die meer melodie bevatte dan de eerste drie tracks. Het instrumentale ‘Mirage’ was mooi met progressieve elementen. Het afwisselende ‘A World Beyond Reach’ kon ons goed bekoren en bij de afsluitende Allanah Myles-cover ‘Black Velvet’ werd het refrein door het publiek meegezongen. Dit nummer werd helemaal ondergedompeld in het Crownshift-bad, wat verrassend goed uitpakte. Al bij al een verrassend optreden, ondanks dat het net buiten onze comfortzone lag.
Na de nodige aanpassingen op het podium, brak om 20.30 u stipt het feest pas echt los met DIRSCHNEIDER (9). Ondertussen was Trix voor drie kwart gevuld, de meeste fans waren getooid met een Accept T-shirt. Het is wel grappig als je er even bij stilstaat dat Dirkschneider meer Accept is dan Accept zelf. Udo Dirkschneider heeft met bassist Peter Baltes nog een trouw lid in de gelederen, terwijl bij Accept enkel gitarist Wolf Hoffmann overblijft. Soit, dit terzijde. The Voice of German Metal wordt in april 73 jaar (!), maar van slijtage op de stembanden (die constant onder druk stonden) was nog geen stofje te bespeuren.
Met ‘Fast As A Shark’ (voorheen steevast een bisnummer) werd meteen de eerste kraker losgelaten. Er werd in het begin van de set enkel bekende nummers gespeeld uit het rijke verleden van Accept. Wat klinkt ‘Breaker’ na al die jaren nog super vet. ‘Metal Heart’, nog zo’n klassieker, echt onverslijtbaar, de legendarische gitaarsolo -feilloos uitgevoerd door Andrey Smirnov- en de veel gedebiteerde oooh’s, het zat er allemaal in. Udo kreeg even rustpauze voor de mooie ballade ‘Breaking Up Again’, deze werd gezongen door bassist Peter Baltes. Een ontroerend moment en een track die we nog nooit live hoorden.
Na dit eerste luik verscheen een reusachtige banner met daarop ‘40th anniversary of Balls To The Wall’. Udo verscheen terug ten tonele met zwarte pet en dito zonnebril en meteen werd de titeltrack afgespeeld en het werd een feest van de herkenning. Tijdens het nummer werden enorme opblaasbare ballen de zaal in geslingerd, deze gingen volleybalgewijs over en weer. De tien tracks werden in volgorde zoals op de plaat gespeeld. ‘London Leatherboys’, ‘Head Over Heels’ en ‘Love Child’ konden rekenen op vocale steun van de fans, het zijn dan ook echte Accept-klassiekers.
Maar het was vooral interessant om de songs te horen die voorheen live niet, of minder werden gespeeld. Zo was er het interessante en zeer mooie ‘Losing More Than You’ve Ever Had’. Volgens Udo zijn favoriete nummer van het album. Hij onderstreepte ook hierbij zijn veertigjarige vriendschap met Peter. Een echte raceduivel was ‘Fight It Back’, dat met veel testosteron werd gebracht. ‘Winterdreams’, op de remake in duet gezongen met Doro, werd door Udo met veel zorg gebracht.
Na het Balls-luik, had de kleine generaal nog wat reserve in de tank om nog een bisronde af te werken. ‘Princess Of The Dawn’ natuurlijk of wat had je gedacht? De kelen van het publiek waren ondertussen al schor gezongen. ‘You want some more’, vroeg Udo? Deze retorische vraag kreeg met ‘Up To The Limit’ een vervolg. Maar nog steeds was die limiet niet bereikt, want dit vintage feest kreeg als toemaatje nog ‘Burning’ te verwerken. Nog een laatste keer de nekspieren belasten voor we tevreden terug huiswaarts keerden. Na twee uur speeltijd (respect!) zat de show erop. We kunnen niet te ver in de toekomst kijken, maar stiekem hopen we dat U.D.O. of Dirkschneider nog eens terugkomt.
Setlist Dirkschneider
- Fast As A Shark
- Living For Tonite
- Midnight Mover
- Breaker
- Flash Rockin’ Man
- Metal Heart
- Breaking Up Again
- Balls To The Wall
- London Leather Boys
- Fight It Back
- Head Over Heels
- Losing More Than You’ve Ever Had
- Love Child
- Losers And Winners
- Turn Me On
- Guardians Of The Night
- Winterdreams
- Princess Of The Dawn
- Up To The Limit
- Burning
