De Britten van The Darkness brachten in de lente van 2025 hun nieuwste telg ‘Dreams On Toast’ uit en begonnen hun Europese tour in Brussel. Opnieuw in de AB, waar twee jaar geleden ook al werd gespeeld ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van hun debuut ‘Permission To Land’. Nu was er weinig publieke belangstelling, want naar schatting slechts zo’n 750 bezoekers daagden op. Als voorprogramma mocht het Ierse Dea Matrona hun beste beentje voorzetten.
Tekst: Erik Spruyt – Foto’s: Rudy De Doncker
En dat beste beentje kwam van een rijzige rosharige met lange slanke benen. DEA MATRONA (5) bestaat officieel uit twee dames, maar is live een viertal. We hoorden muziek die niet bleef hangen, het kabbelde het ene oor in om er langs het andere oor weer uit te komen. Het klonk allemaal veel te braaf en met de beste wil ter wereld zag ik raakvlakken met Larkin Poe. Na 30 minuten kreeg Dea Matrona een beleefdheidsapplaus.
Qua introductie wil ik over THE DARKNESS (6) kwijt dat hun debuut ‘Permission To Land’ direct het artistieke hoogtepunt van de band was, waarna er zeven studio-albums volgden die nooit meer konden tippen aan de eersteling. Sommige van die opvolgers waren zelfs heel matig te noemen, met hier en daar een uitschieter, maar vooral veel niemandalletjes. Zo ook met het meest recente ‘Dream On Toast’, waarvan we zes songs te verwerken kregen en waarvan ik ‘Rock And Roll Party Cowboy’ en ‘Walking Through Fire’ als uitschieters zou bestempelen.
Gelukkig kregen we tevens zes liedjes uit ‘Permission To Land’ en hiervan zou ik ‘Growing On Me’, ‘Love Is Only A Feeling’ en het onverwoestbare ‘I Believe In A Thing Called Love’ als hoogtepunten citeren. Ondanks de tongue in cheek-humor was het optreden teleurstellend, want het vele gewauwel van frontman Justin Hawkins haalde geregeld de vaart uit het concert. En dan vermelden we nog dat de cover van ‘The Power Of Love’ (Jennifer Rush) een dieptepunt was en dat bij ons een déjà vu-gevoel overheerste na de degelijke show die we nochtans in 2023 zagen.
