Dat de tijd vliegt, weet iedereen. Zo’n tien jaar terug werd, na jaren van afwezigheid, het legendarische Dynamo Metal Fest nieuw leven ingeblazen. Voor slechts vijftien euro kon je er toen acht bands aan het werk zien. Overigens niet te minsten! Arch Enemy, Death Angel en Biohazard waren toen de blikvangers. In de jaren die volgden, wist de organisatie telkens uit te pakken met een prima programmatie. Anthrax, Gojira, Testament, Overkill, Ghost, Megadeth, In Flames, nog een keer Arch Enemy, … allemaal vonden ze opnieuw hun weg naar de IJsbaan in Eindhoven. Ondertussen is het festival uitgegroeid van één naar twee volwaardige dagen en sinds vorig jaar is daar ook een soort van openingsavond bijgekomen. Wij trokken graag naar Eindhoven Rockcity om deze jubileumeditie bij te wonen.
Tekst: Vic Van den Abeele – foto’s: Istvan Bruggen
Terwijl vorig jaar de openingsavond nog plaatsvond op het kleinere tweede podium, kiest de organisatie er ditmaal voor om alle bands op het grote podium te programmeren. Een doordachte en slimme zet. Al bij het openen van de poorten staat er immers al een pak mensen aan te schuiven om binnen te kunnen …
Een probleem dat zich meteen de eerste uren manifesteert op het terrein, want door de lange wachtrijen zijn er maar een handvol mensen die opener NAILBOMB (7) zien starten. Afgelopen weekend op Alcatraz waren we niet geheel overtuigd van deze doortocht van opperhoofd Max Cavalera. Vanavond lijkt hij iets snediger en agressiever voor de dag te komen. Toch blijft deze set (vooral) een nostalgische waarde te hebben.
Het Britse PARADISE LOST (8) staat op scherp. Na hun tournee met King Diamond blijft deze band maar doorgaan. Over enkele weken zijn ze overigens al terug voor een zaaltournee. Toch blijven de Britten één van de weinige acts die keer op keer een prima set weet neer te zetten. Ondanks het feit dat frontman Nick Holmes een ongeïnteresseerde uitstraling blijft hebben .... Dit wordt gelukkig goedgemaakt door de immer enthousiaste bassist Aaron Aedy. In tegenstelling tot hun voorgaande shows krijgen we wel een afgezwakte setlist voor de kiezen. Gelukkig werden hun grootste hits al ‘As I Die’ en ‘No Hope In Sight’ wel behouden.
Ook FEAR FACTORY (8) is zo’n band die alle festivals aan het afschuimen zijn. Op Alcatraz was iedereen lovend over hen en ook hier in Eindhoven zien we hen bijzonder sterk spelen. Sterker nog, dankzij een licht gewijzigde setlist weten ze ook nog eens verrassend uit de hoek te komen.
Rond het Amerikaanse MASTODON (9) is er de afgelopen weken heel wat te doen geweest op het internet. Gitarist Brent Hinds (†), ondertussen helaas omgekomen in een verkeersongeval, stapte volgens de band op, zelf hield hij op de laan uitgestuurd. Beide partijen gooiden daarna met heel wat modder naar elkaar. Gelukkig is daar op het podium niks van te merken. Mastodon zet dan ook een ijzersterke set neer. Eentje die eigenlijk meer een eerbetoon is aan de pas overleden Ozzy Osbourne. Hun intro ‘Crazy Train’ en outro ‘Shot In The Dark’ zijn daar het mooiste voorbeeld van. Gelukkig heeft het viertal ook gewoon zelf genoeg hits om uit te kiezen. Van ‘Blood And Thunder’ over ‘Mother Puncher’ tot het recentere ‘Crystal Skull’, allemaal komen ze voorbij. Afsluiten doen de heren met hun versie van ‘Supernaut’, hun Black Sabbath-nummer dat ze eerder deze zomer brachten op wat misschien wel het meest legendarische concert van deze eeuw zal worden.
Het Zweede OPETH (9) is momenteel niet op uitgebreide tournee, maar de organisatie wist hen wel te strikken om de eerste avond in schoonheid af te sluiten. Van hun laatste plaat ‘The Last Will And Testament’ worden er drie stukken gespeeld. Dit voelt toch wat vreemd aan, gezien de plaat beter tot zijn recht komt in zijn geheel. Daardoor wordt er wel plaats gemaakt voor het nog steeds geniale ‘In My Time Of Need’ en afsluiter ‘Deliverance’. Wat een mooie eerste dag op Dynamo!
Groter kan een stijlbreuk niet zijn …
Hoewel de programmatie op zaterdag al vanaf de vroege uurtjes prima is, wagen wij ons pas vanaf STATIC-X (8) op het terrein. Ondanks dat frontman en boegbeeld Wayne Static al even niet meer onder ons is - hij overleed in 2014 - bewijst Static-X nog steeds relevant te zijn. Hun industrial metal brengt ons zo terug naar hun hoogdagen, begin de jaren negentig. Vooral afsluiter ‘Push It’ wordt warm onthaald.
Niet alleen Dynamo viert feest, ook OBITUARY (9) doet dat. Hun album ‘Cause Of Death’ zag namelijk vijfendertig jaar geleden het levenslicht! Dat vieren ze met bijna het volledige album integraal te brengen. Dat de broers Tardy ook al dik tegen de zestig aanlopen, valt helemaal niet op. Enthousiast zoals altijd weet Obituary de IJsbaan helemaal in de pakken. Vanaf de eerste tonen van ‘The Redneck Stomp’ tot ‘Chopped In Half’ het publiek reageert op elk nummer even enthousiast met crowdsurfers en gigantische moshpits. Van enig sleet op deze geoliede machine is nog geen sprake!
MINISTRY (9) kwam en heerste over Alcatraz en dat doen ze hier in Eindhoven nog eens fijn over. Frontman Al Jourgensen ziet er zelfs gezonder dan ooit uit! Hij heeft al even zijn volledige ijzerwinkel afgezworen en dat heeft een totaal ander beeld van de man. Muzikaal blijft deze band staan als een huis. Toch zijn het vooral de projecties achter de band die voor de zoveelste keer met de aandacht gaan lopen. Zo wordt president Trump meermaals door het slop gehaald. Maar ook de situatie in Gaza wordt niet uit de weg gegaan, net als alle wereldgodsdiensten die er opnieuw moeten aan geloven. ‘LiesLiesLies’ werd al snel een eerste hoogtepunt in de set. Maar ook ‘Goddamn White Trash’ ,’ Just One Fix’ en het legendarische ‘Jesus Built My Hotrod’ waren dat!
De Duitse thrashiconen van KREATOR (8) zijn een graag geziene gast hier op Dynamo. De band mag er voor de derde keer aantreden. Ditmaal heeft de band productioneel alles uit de kast gehaald. Drie grote opblaasduivels nemen het grootste deel van het podium in en doen een beetje denken aan de Eddie die Iron Maiden enkele jaren terug meehad. Over Iron Maiden gesproken: ‘Run To The Hills’ blijkt de perfecte intro te zijn vanavond. ‘Violent Revolution’ steekt voor het eerst de lont aan het vuur. De aanwezigen krijgen hier een bloemlezen van zowel oud als nieuw werk. Het zorgt voor de perfecte balans. Bij momenten had frontman Mille Petrozza zijn bindteksten iets korter mogen houden. Toch blijkt dit voor het gros van de aanwezigen de band te zijn om af te zakken naar Eindoven. Want na deze set zien we toch al heel wat van hen rechtsomkeer maken.
Groter kan een stijlbreuk dan ook niet zijn met de echte hoofdact van vanavond: het Nederlandse WITHIN TEMPTATION (8). Het lijkt alsof er in het publiek een wissel van de wacht is gebeurd. Heel wat vers bloed komt plots naar voren. Mensen die dus speciaal voor hen afgezakt. Zij zien de band openen met ‘We Go To War’, gevolgd door ‘Bleed Out’. Frontvrouw Sharon Den Adel is bijzonder goed bij stem. Dat de band hier hun zomer komt afsluiten, is niet echt te merken, hoewel we af en toe toch het gevoel krijgen dat de set eerder op automatische piloot wordt uitgevoerd. Hoogtepunten zijn uiteraard hun twee grootste hits ‘Ice Queen’ en ‘Mother Earth’.
Ook dit was weer een gezellige dag op Dynamo, al zorgde het nochtans puike programma niet voor een vol huis.
Voor de laatste dag moesten wij helaas verstek geven. Maar wie aanwezig was, kon genieten van o.a. Coffin Feeder, Kataklysm, Kerry King, I Prevail en als kers op de taart Gojira.
