Na enkele zeer geslaagde edities in de Hasseltse MOD moest de organisatie van het Samhain festival noodgedwongen op zoek naar een nieuwe locatie. Die vonden ze het in het Nederlandse Maastricht, waar De Muziekgieterij de perfecte stek bleek te zijn. Dit jaar keert de organisatie echter even terug naar ons kleine landje, meer bepaald naar de Antwerpse Trix, voor een tweedaags gebeuren. Sterker nog, later dit jaar zal er ook in het West-Vlaamse Brugge een dag van het Samhain festival te vinden. Onze ogen zijn echter gericht op de Antwerpse Trix. Het festival weet opnieuw onze aandacht te grijpen dankzij een zeer sterke en gevarieerde line-up.
Tekst: Vic Van Van den Abeele – Foto’s: Istvan Bruggen
Wie eerder al in Trix was tijdens het Desertfest, voelt zich meteen thuis. De verwelkoming op de gevel “Welkom thuis” is dus niet helemaal gelogen. Verdeeld over drie zalen, de grote hal, de club en het café, spelen de komende twee dagen tientallen bands. Het grote voordeel is dat je bijna alle bands aan het werk kan zien. Enkel de club en het café overlappen elkaar. Keuzes zullen dus moeten gemaakt worden.
Zaterdag 29 maart
Onze eerste keuze valt zo op de occulte rock van het Italiaanse CARONTE (8). Deze band leek even van de aardbodem verdwenen te zijn, maar is nu helemaal terug. Enkele dagen terug brachten ze zelfs hun zesde langspeler uit. Logisch dus dat we een set krijgen dat het grootste deel aan dit album is gewijd. Zonder er veel woorden vuil aan te maken werkt het vijftal hun set af. Slechts veertig minuten heeft de band gekregen, maar gaandeweg de set lijken er toch meer en meer aanwezigen hun weg naar Caronte te vinden. Overtuigen doen ze zeker! Wat ons betreft een prima opener voor Samhain 2025!
Daarna haasten we ons naar de grote hal waar een eerste speciale set op het programma staat. Het Duitse black metalgezelschap THE RUINS OF BEVERAST (8) brengt er namelijk hun album ‘Unlock The Shrine’ integraal. Ergens hebben we een haat/liefdeverhouding met deze band. Op plaat vinden we het geniaal, live durft het soms wel eens eentonig en rommelig overkomen. Vandaag hebben ze in elk geval het geluid mee en opener ‘Between Bronze Walls’ zet meteen de juiste sfeer. Het goede geluid valt vooral op tijdens ‘Skeleton Coast’. Op een eerste hoogtepunt is het echter wachten tot ‘God Sent No Sign’ weerklinkt. De best goed gevulde zaal geniet zichtbaar. Zij zien het vijftal hun set beheerst afwerken.
Met het Nederlandse GGU:LL en het Deense Sunken krijgen we een eerste dilemma voorgeschoteld. Wij kiezen ervoor om beide sets half te bekijken. Starten doen we bij het Nederlandse GGU:LL (9). Deze doomband staat erom bekend live zeer sterk voor de dag te komen. Ook vandaag doen ze dit. Hun logge riffs en diepe grunts komen prima tot hun recht in de kleinste zaal, die overigens goed gevuld is door onze Noorderburen. De set bestaat vandaag grotendeels uit nummer uit hun in 2022 verschenen album ‘Ex Est’, eentje die we thuis nog regelmatig eens op de platenspeler durven leggen. Het doet dan ook goed de nummers nog eens live te horen. Knappe set!
Bij het Deense SUNKEN (8) gaat het er iets minder subtiel aan toen. Hun atmosferische black metal hakt er vanaf de eerste tonen stevig in. Zij focussen zich dan weer op hun album ‘Livslede’ dat ook alweer dateert van 2020. Van nieuw werk is er nog geen sprake, maar dat deert de aanwezigen niet. Zij zien ook Sunken hun set tot een goed einde brengen. Jammer genoeg maakt deze band de voorziene settijd niet volledig op. Tien minuten vroeger dan voorzien verlaat de band het podium. Zo is er meer tijd om hun merchandise aan de man te brengen en geloof ons, die gaat als zoete broodjes over de toonbank. In een mum van tijd is het grootste deel van hun shirts, lp’s, ... uitverkocht. Duidelijk een publiekstrekker dus die Sunken!
Een festival organiseren brengt altijd de nodige stress met zich mee. Zeker wanneer één van de publiekstrekkers enkele uren voor aanvang het laat afweten. Ziekte van een van de bandleden maken dat Anaal Nathrakh er niet kan zijn. Gelukkig wordt het Nederlandse Doodswens gevonden om te vervangen, maar daardoor zijn er ook wel enkele verschuivingen in het speelschema. Zo schuift het Britse THY LIGHT (9) van de kleine club naar de grote hal. Een meesterzet, zo blijkt, want het drietal mag aantreden voor een goed gevulde zaal. Zij zien het drietal openen met ‘Infinite Stars Thereof’. Ook hier blijkt hun atmosferische black metal prima tot zijn recht te komen. Slechts een vijftal nummers telt hun set, maar ‘The Bridge’ en afsluiter ‘In My Last Mourning’ nemen wel wat tijd in beslag. Het drietal weet met een perfect opgebouwde show de aanwezigen bij de keel te grijpen. Wat een ontdekking!
Bij het Nederlandse DEATHLESS VOID (9) is er geen sprake van naar lucht huppen. Hun speed/thrash/black metal zorgt ervoor dat er stevig op de gas wordt gestaan. Nummers al ‘Black Death’ en ‘Crossing The Threshold’ gaan er vlot in bij het publiek, maar toch hadden we iets meer enthousiasme verwacht van die kant. Aan de band zal het zeker niet gelegen hebben. Vooral de frontman heeft een bijzonder charisma. Voor wie deze band nog niet kent, zeker een aanrader! Hoogtepunt wat ons betreft!
You hate or you love them: het Tsjechische gezelschap van CULT OF FIRE (8). Een gulden middenweg is er niet. Wij houden wel van hen. Vooral live is deze black metalband een belevenis. Zij brachten voorafgaand aan dit optreden hun vijfde album ‘The One, Who Is Made Of Smoke’ uit en openen vandaag met ‘Joy’. Wat meteen opvalt, is het nieuwe kostuum van de frontman. Hij staat nog steeds achter een zeer goed gevuld altaar, terwijl zijn gitaristen hem flankeren op hun troon in de vorm van een cobra. Met ‘Buddha 1’ grijpt het viertal al snel terug naar hun vorige album. Dit blijft tot op heden één van hun meest intrigerende nummers. Met ‘Kali Ma’ duikt de band nog een stuk dieper hun discografie in. Dat Cult Of Fire nooit teleurstelt, hebben ze hier nogmaals bewezen.
De grote naam op deze affiche is het Noorse ENSLAVED (8). Ditmaal echter geen speciale set waarin ze één bepaald album centraal zetten, maar gewoon een reguliere set. Vrijheid dus om enkele favoriete nummers uit hun catalogus te spelen. Enslaved is bij ons een graag geziene gast. Dit hier is hun eerste show van het jaar, maar over enkele weken keren ze al terug naar ons land voor Durbuy Rock
Aanvankelijk lijkt het geluid hen wat parten te gaan spelen. De beide gitaren van Ivar en Arve vormen één brei. De man achter de knoppen krijgt dit euvel weliswaar opgelost, maar Homebound’ en ‘Kingdom’ vallen helaas in het water. Gelukkig zit het tijdens ‘Return To Yggdrasil’ wel goed. Met ‘The Dead Stare’ krijgen we een eerste hoogtepunt. Daarna volgen ‘Heavenless’ en ‘Isa’ elkaar in sneltempo op. Afsluiten doet het vijftal dan weer met het wondermooie ‘Allfǫðr Oðinn’. Deze Noren mogen dan misschien niet meer de grootste publiekstrekker in ons land zijn, toch staan ze nog steeds garant voor een prima show!
Alsof we nog niet genoeg te verwerken kregen, wagen we ons nog aan de set van het Zweedse SATURNALIA TEMPLE (9). Een prima keuze zo blijkt achteraf, want het drietal blijkt de perfecte afsluiter voor dag één te zijn. Hun logge riffs zijn een welgekomen afwisseling tussen al dat black metal geweld. Ook het feit dat het drietal niet vaak live speelt, maakt veel goed. Frontman Tommy Eriksson en bassist Gottfrid Ahman (ex-In Solitude) eisen aanvankelijk alle aandacht op. Drummer Per Ahman, broer van en ook ex-In Solitude lijkt iets meer tijd nodig te hebben om in de set te komen. Maar al snel draait het geheel als een geoliede machine. Dat maakt dat Saturnalia Temple misschien wel het sterkste optreden van dag één op naam mag schrijven!
Zondag 30 maart
Dag twee is al even op gang geschoten als we aankomen. Wij kiezen wij ervoor om het tweede luik aan te snijden met bij het Duitse HÄXENZIJRKELL (7). Wij zagen deze band al een aantal keren zeer sterk aan het werk, dus waren ook ditmaal de verwachtingen hooggespannen. Vandaag oogt het drietal echter wat wankel. Het aantal intro’s en pauzes tussen de nummers is niet te tellen en dat haalt de vaart duidelijk uit hun set.
Van enige pauze en tijdsverlies is er bij het Schotse HELLRIPPER (8) geen sprake. Zij openen zelfs met hun grootste hit ‘All Hail The Goat’. Daarop volgen razendsnel nummers als ‘Nekroslut’ en ‘From Hell’. Deze speed/ thrash metal is een welgekomen afwisseling tussen de andere bands die vandaag op het programma staan. Dat toont het publiek dan ook dankbaar door zowat elk nummer mee te brullen en hun vuisten in de lucht te gooien.
Een band waar we ontzettend naar uitkeken, is het Duitse IMHA TARIKAT (9). Zij stonden ook al op de editie van Samhain Maastricht en lieten daar een zeer sterke indruk na. Furieus begint het viertal aan hun set. Vooral hun frontman lijkt wel bezeten. Daardoor klinkt opener ‘Wicked Shrine’ aanvankelijk wat rommelig. Maar vanaf ‘Murderflesh’ hebben band en crew hun zaken op orde. Wat volgt, is dan ook een prima black metalset.
De prijs voor de bestverkopende band van het festival gaat naar het Britse DRAGGED INTO SUNLIGHT (10). Nog voor de man aan de merchandisestand iets kan uitpakken staat er al een rij fans klaar om te kopen. Als zoete broodjes vliegen de shirts en de (peperdure) vinylbox over de tafel. Sommige fans geven zelfs vlotjes meer dan tweehonderd euro uit. Ongezien! Dat iedereen hoge verwachtingen heeft voor deze show, mag dus wel duidelijk zijn. En dat Dragged Into Sunlight deze verwachtingen ook moeiteloos weet in te lossen, daar mag iedereen zeker van zijn. Zij zetten één van de meest intense shows van het weekend neer. Naar adem happen tijdens de set zit er niet in. Vooral de lichtshow spreekt tot de verbeelding. Met hun rug naar het publiek gekeerd werkt het vijftal hun set af. Die beginnen ze met ‘Boiled Angel’. ‘Buried With Leeches’ en ‘Volcanic Birth’ hakken er zo mogelijk nog dieper in. ‘Totem Of Skulls’ vormt dan weer de perfecte apotheose van een prima set!
Dat de set van Dragged Into Sunlight moeilijk te evenaren is, wordt al snel duidelijk bij de Duitse black metal van GROZA (8). Ondanks hun populariteit blijft de zaal pijnlijk leeg. Toch zien we het viertal een goede beurt maken. Hun jongste album ‘Nadir’ is met vier songs het best vertegenwoordigd in de set. Ouder werk komt er dan weer met ‘Unified In Void’.
Ondertussen speelt het iets rustiger WYATT E. (8) in de kleine zaal. Live staan deze Belgen ervoor bekend om prima shows af te leveren en dat zien we hen vandaag opnieuw doen. Openen doen ze met ‘Qaqqari La Tari Part I’ van hun recentste album. Ook de twee volgende nummers blijken van op hun pas verschenen langspeler te komen. Live weet het drietal ons steeds mee te slepen in hun verhaal. Wat een knappe set!
Iets minder subtiel gaat eraan toe bij death metalpioniers SUFFOCATION (6). Zij krijgen de eer om het grote podium af te sluiten. Ondanks een vrij leeg ogende zaal - heel wat festivalbezoekers zijn al huiswaarts gekeerd - doen ze dat met veel enthousiasme. Wij zien openen met ‘Thrones Of Blood’, gevolgd door ‘Sarphim Enslavement.’ Met ‘Effigy Of The Forgotten’ keert het vijftal terug in hun rijk gestoffeerde discografie. Dat zouden ze tijdens de set nog enkele keren doen met ‘Infecting The Crypts’ en ‘Liege Of Inveracity’. Voorts blijft Suffocation putten uit hun meer recentere werk. Jammer! Want wij blijven vooral fan van hun oudere platen. Al bij al draait deze slotshow toch uit op een gemiste kans voor de Amerikanen.
