De jongste editie van Wildfest was waarschijnlijk de laatste, tenzij er toch een doorstart komt met andere mensen die de organisatie op zich nemen. Alleszins, voor de editie van 2025 was er voorzien dat elke band die aantrad er eentje was die al op voorgaande edities had gespeeld. Jammer genoeg diende Maverick te annuleren, maar werd Wildness als vervanger opgetrommeld. Zo’n 500 mensen van verschillende nationaliteiten zorgden voor een uitverkocht festival in Geraardsbergen, dat daarmee voor enkele dagen de hoofdstad van glam, sleaze, melodic rock en alle aanverwante genres werd. De slogan ‘Enjoy The Music. Make Friends. Share A Drink. Have Fun’ was meer dan van toepassing en wij voegen er nog aan toe: ‘Party Hard’. Een uitgelaten sfeer was er non-stop tijdens deze tweedaagse. Rock Tribune mengde zich in het feestgedruis.
Tekst: Erik Spruyt (ES), Rik Bauters (RB), Nico De Vreese (NDV) – Foto’s: Rik Bauters
Vrijdag 23 mei 2025
Het Belgische ALL I KNOW (8) mocht deze ‘Last Ride’ van Wildfest openen. De band bracht in een andere bezetting het sterk ondergewaardeerde ‘Vanity Kills’ uit, dat later een reboot kreeg door het Australisch label MelodicRockRecords. De band kreeg een herstart toen dat album in 2022 in een deluxe cd-uitvoering en een gekleurde vinyl editie verscheen. In Geraardsbergen staken ze meteen van wal met de oude bekende ‘All Night Long’. Hierop hoor je scherp gerande riffs, de typische stem van Ward en de met pop besprenkelde melodielijnen. Hun laatste wapenfeit, de EP ‘Stiletto Nightmare’, was op het festival als primeur op vinyl verkrijgbaar en kwam hier volledig voorbij (inclusief de Bryan Adams-cover ‘Hidin’ From Love’). De toevoeging van de tweede stem van Veerle is een echte meerwaarde en tilt het geluid een niveau hoger. De set werd beëindigd met het nummer ‘Rain’ dat een remix kreeg van de alom bekende Beau Hill (Ratt, Winger, Warrant, Europe etc.). Er werd tijdens het nieuwe nummer ‘Fire It Up’ ook gefilmd voor een videoclip. Dat wordt uitkijken naar nieuw werk van deze bende. DE ideale opener volgens mij. (RB)
Vorig jaar zagen we KICKIN VALENTINA (8) nog in JH Asgaard te Gentbrugge een puik optreden verzorgen en dat werd op Wildfest nog eens vlotjes overgedaan. De stevige sleaze werd sterk geapprecieerd en de energie spatte van het podium. Het voortreffelijke album ‘Star Spangled Fist Fight’ domineerde in de setlist van de Amerikanen. Met een bassist die wel de tweelingbroer van Nikki Sixx (Mötley Crüe) leek, bracht het viertal animo en dat al zo vroeg op de avond. Zanger D.K. Revelle had ook oog voor het publiek, want hij complimenteerde iemand op de eerste rij met de woorden ‘I like your hair dude’. Misschien had Kickin Valentina wel een hogere plek op de affiche verdiend? (ES)
Uit de Haute-Savoie, Frankrijk was er de glam band BLACKRAIN (8), reeds opgericht in 2001 en waarin we drummer Franky Costanza herkenden van vroeger bij Dagoba. Zanger Swan Hellion zong werkelijk de sterren van de hemel tijdens een gevarieerde set, waarbij uit de volledige discografie van de groep geplukt werd en voorts opviel dat de geslaagde cover van Twisted Sister’s ‘We’re Not Gonna Take It’ gezongen werd door de bassist, die een beduidend lagere stem had. (ES)
Door de link met de organisatie mag men WILDHEART (9) een beetje beschouwen als de huisband van Wildfest. Met de gloednieuwe plaat ‘Wild ’n Three’, hun derde inderdaad, in de achterzak kwam het vijftal uit het Pajottenland het podium op. In een uur kregen we elf songs te horen met een ronkende sound, waarvan er maar liefst zeven op de nieuwe schijf staan. En wat een vooruitgang hebben deze kerels gemaakt de afgelopen jaren! Enkel het wat tragere ‘The Gentle Tyrant’ moet bij mij nog wat groeien, maar voorts niets dan lof voor de glansprestatie van onze landgenoten. Met de oudere track ‘Never Let Go’ sloot men op gepaste wijze het optreden af. (ES)
In 2016 werden ze last minute als vervanger voor Crucified Barbara opgeroepen, nu waren de Britten van THE TREATMENT (7) headliner van de eerste avond. Hun high energy rock-’n-roll, met net zoals bijvoorbeeld Airbourne een hoog AC/DC-gehalte, kwam goed over. De nieuwe bassist was al goed ingespeeld en zanger Tom Rampton liet zich verleiden tot de ludieke zinsnede ‘The more you drink, the better we sound’, die niet geheel waarheidsgetrouw bleek, gelukkig maar. (ES)
Zaterdag 24 mei 2025
Op de deuntjes van ‘The Final Countdown’ (Europe) werd de tweede dag gestart met een korte speech over het einde van het festival. Hierna mochten de heren van MR MYST (8) het publiek opwarmen. Met een paar songs uit hun laatste plaat ‘7 Deadly Sins’ en het wat oudere ‘We Will Rise’ kregen we ook nog eens twee nieuwe songs voor de kiezen. Die lieten een andere Mr Myst horen, wat moderner, met lichte industrial invloeden. Die nummers waren wat ons betreft dik in orde en doen ons al verlangen naar meer! Interessante evolutie. Afsluiter van dienst was zoals altijd het plezante ‘2 F*cked Up 4 U’. Coole show met veel leuke effectjes! (NDV)
Hierna was het de beurt aan BULLETRAIN (9), voor wie het ondertussen alweer zo’n goeie vijf jaar geleden was sinds de band nog eens samenspeelde. Nooit officieel gesplit, maar toch doodse stilte. Voor WILDFEST en HRH in de UK zijn ze terug samengekomen om nog een laatste keer (!?) te rocken. Het was onze derde keer (en beste keer) dat we de band zagen en holy smoke wat een wervelend energieke set was dat! ‘Start Talking’, ‘Fear’, ‘Out Of Control’, … ze gingen er allemaal in als zoete koek! Dit was een rock-’n-roll show zoals dat hoort te zijn! (NDV)
SOUTH OF SALEM (8) kwam speciaal voor deze show over vanuit de UK. Hun carrière zit in eigen land serieus in een stroomversnelling, en ze hebben alles om zeer groot te worden. Net zoals de vorige keer zetten de heren terug een schitterende show neer en gingen ze ook met de credits voor mooiste podiumopstelling lopen met mooie lichtbalken rond de drum en twee grote, lichtgevende doodskisten. We kregen een mooie greep uit hun twee albums, geopend met het sterke ‘Vultures’ tot aan de afsluitende oorworm ‘Cold Day In Hell’. Oudere fans in hun nopjes en zeker ook wat nieuwe zieltjes bijgewonnen. (NDV)
Daarna was het de beurt aan WILDNESS (7), de Zweedse melodische hardrockers die als vervangers van de oorspronkelijk geafficheerde Maverick aantraden. Het vijftal trad voor deze gelegenheid aan met gastzanger Fredrik Werner, die geregeld de teksten aflas, maar verder goed uit de verf kwam. Bij het liedje ‘Nightmare’ kreeg Wildness de vocale steun van de in België residerende artieste Dani Hart en dat was het hoogtepunt van een oerdegelijke, maar ietwat saaie set. (ES)
De volgende in het rijtje was SHIRAZ LANE (8), helemaal uit Finland. Deze topper van de melodic rockscene pakte uit met geweldige zang van Hennes Kett en ook de backings waren een streling voor het oor. Het kwintet bracht sedert 2011 drie albums uit en werd recent getekend door Frontiers Records, waar men alvast de nieuwe singles ‘Dangerous’, ‘Bullshit’ en ‘Plastic Heart’ uitbracht, voorbode van het nieuwe album dat eind dit jaar verschijnt. Deze nummers werden uiteraard op volle kracht gespeeld en als afsluiter passeerde de cover ‘To The Moon And Back’ van Savage Garden, een hit uit 1996 die door velen werd herkend. (ES)
Heel recent verscheen het nieuwe album ‘The Ascendance’ van ART NATION (7). Uiteraard werd deze vijfde release van de Zweedse melodic rockers in the picture gezet op Wildfest. Maar het publiek, duidelijk nog niet vertrouwd met dat nieuwe materiaal, liet het wat over zich komen. Misschien was de sound ietwat te afgelikt? En het blijft natuurlijk jammer dat het geluid van de synthesizer van een tape komt. Laten we het erop houden dat niet elk optreden op een festival even geslaagd kan zijn. (ES)
Want bij de co-headliner van de zaterdagavond sloeg de vlam wel opnieuw in de pan. THE CRUEL INTENTIONS (9) zetten een spetterende en ongekunstelde performance neer. De boodschap van het Scandinavische viertal was dan ook duidelijk: ‘We came here to party’. En dat liet het publiek zich geen twee keer zeggen, want de sleaze klonk lekker vettig en heerlijk imperfect, eigen aan dit genre. Hilarisch Spinal Tap-moment toen drummer Robin Nilsson zijn pull niet over zijn hoofd kreeg, net terwijl zanger Lizzy DeVine zijn naam noemde en applaus voor hem vroeg. (ES)
De slotact van Wildfest was weggelegd voor CRAZY LIXX (8). Het Zweedse vijftal, onder leiding van zanger Danny Rexon en met ook drummer Robin Nilsson van The Cruel Intentions in hun rangen (doe het maar, twee festivalsets kort na mekaar spelen, respect), heeft reeds een tiental releases op hun conto en dus was er keuze genoeg voor de setlist. Geen best of echter, want de recente plaat ‘Thrill Of The Bite’ kreeg veel aandacht. En ook de Bonfire-cover ‘Sword And Stone’ zat erin. Tijdens slotakkoord ‘Who Said Rock ’n Roll Is Dead’ zagen we organisatoren Jan en Sven enkele danspasjes placeren op het podium, als uitsmijter na acht edities van Wildfest. (ES)
Lees HIER het artikel waarin Sven en Jan meer duiding geven over het actuele festivallandschap en het einde van Wildfest zoals we het aren hebben gekend.
