WILDFEST zet er een punt achter … of toch niet?
Net nu Wildfest er een punt wil achterzetten, mocht de organisatie voor de eerste (en laatste?) keer het bordje uitverkocht aan de deur spijkeren. Lag het aan de uitstekende line-up? Hebben de liefhebbers van glamrock/metal en andere melodieuze hardrock dan toch de weg naar Geraardsbergen gevonden? Twijfelen de organisatoren nu? Sven Berckmoes en Jan De Greve laten het nu ongetwijfeld even bezinken, maar gaven ons toch enkele bedenkingen mee over het hoe, wat en waarom van Wildfest.
De kosten
“Toenemende kosten zorgen ervoor dat het festival financieel net wel of net niet succesvol is. We hebben de voorbije jaren een consistente prijsstijging doorgevoerd om dit te coveren, maar we stoten tegen een plafond, waardoor we niet verder meer kunnen stijgen zonder grotere risico's te nemen. Bands worden duurder – denk aan gages, vluchten en accommodatie, waardoor headliners net niet beschikbaar zijn, maar ook de stijging in drankprijzen, het toenemen van de algemene productiekosten, ... spelen hier hun aandeel in.”
Eén oplossing zou zijn om groter te worden … “Maar dan lopen we het risico dat we de eigenheid van Wildfest verliezen, wat nu net het succes geweest is die voorbije jaren. Er is bijvoorbeeld geen VIP op Wildfest en die zal er ook nooit komen, want onze filosofie is dat iedereen een VIP is.”
Erkenning: ja, maar …
Het valt elke keer opnieuw op hoeveel internationale bezoekers Wildfest over de vloer krijgt. “Het festival krijgt inderdaad veel erkenning door onze buitenlands bezoekers, maar minder door lokale 'Belgische' festivalbezoekers. Hierdoor zijn we afhankelijk van accommodatie en toegankelijkheid van de regio. In en rond Geraardsbergen is het helemaal niet evident om enkele honderden festivalgangers te slapen te leggen.”
Mensen maken keuzes
Wie regelmatig een blik werpt op onze concertkalender, weet amper nog waar eerst naartoe te gaan. Ondanks de toch wel serieuze uitdaging op vlak van kosten, schieten nieuwe evenementen als spreekwoordelijke paddenstoelen uit de grond. Sommigen houden het bescheiden op één dag en één podium, anderen maken er meteen een twee- of zelfs driedaagse van met twee of meer podia. “Het landschap wordt heel competitief”, beamen Sven en Jan. “Er is een (over)aanbod aan rock/metal festivals waardoor bezoekers moeten kiezen. Zeker omdat wij op Wildfest met een internationale line-up werken en ons richten op internationale bezoekers, is het speelveld veel groter. Vroeger waren we één van nauwelijks een handvol festivals die zich richtten op dit genre van muziek, maar nu zijn we één van velen. Dan zijn er ook nog alle andere festivals, vaak op dezelfde dag en/of in dezelfde periode. Het is in alle eerlijkheid wel een dubbel snijdend mes, want soms kan je deals maken net doordat we kunnen samenwerken met andere festivals en tours mee vorm kunnen geven. Daarnaast is er de scene die groeit en zijn er meer speelkansen voor artiesten, en dat is ook een positief iets!”

Wildheart-drummer Sven Berckmoes, samen met Jan De Greve de motor van Wildfest - Foto: Rik Bauters
Weinig (sponsor)steun
Van het lokale verzekeringskantoor over de dorpsslager tot zelfs de Nationale Loterij, festivals rekenen op steun van derden. Helaas voor Wildfest is het festival geen spek voor de lokale bek … “We hebben weinig tot geen sponsors die het festival een duwtje in de rug kunnen geven. Het is een 'niche' genre en met een merendeel aan buitenlandse bezoekers levert lokale promotie van een merk of zaak geen meerwaarde op voor de sponsor. Er is bovendien veel vraag naar sponsoring en is het ook voor die mensen kiezen of delen. We hebben dit in de voorbije jaren dan ook zien afnemen. We hebben wel een zekere vorm van steun via de stadsdiensten in de faciliteiten en een beperkte projectsubsidie. Daar zijn we dankbaar voor, maar in vergelijking met de totale productiekost en mogelijkse andere culturele initiatieven is dat toch bijzonder laag.”
Hoge verwachtingen
Stellen dat hardrockbands diva’s zijn, is een stap te ver, maar verschillende organisatoren maken toch al eens gewag van (te) ‘hoge’ verwachtingen. “Met 500 betalende bezoekers - we kunnen misschien zelfs nog iets meer aan - is de zaal mooi gevuld. Als je echter kijkt naar sommige verwachtingen van bands over backline, change-over, techniek, backstage, ... dan botsen we daar soms op limieten en moeten we creatief zijn. Voor alle duidelijkheid: er is voorlopig nog geen scenario geweest waar we niet mee overweg konden, maar om te groeien en grotere bands te zetten zien we dit wel als een mogelijke ‘blocker’.”
Stress
“Het festival is gestart vanuit een intrinsieke motivatie en is ontstaan uit een pure liefde voor muziek”, blikken beide heren terug. “Dit zorgt ervoor dat we de lat bijzonder hoog leggen. We willen echt dat alles zo goed mogelijk verloopt. Dit zorgt voor een zekere stress in de aanloop van Wildfest en eerlijk gezegd ook tot alle centjes zijn geteld. Dat is een dubbel gevoel, want er zijn dingen die je onder controle hebt, maar sommige dingen moet je aan het lot overlaten. We werken met tal van gedreven vrijwilligers en externen die tijdens het festival het uiterste van zichzelf geven om het tot een succes te maken, maar als je kijkt naar ons als kernteam (Jan en Sven, nvdr) dan komen we daar soms nog wat te kort. De jongens van Wildheart zijn er uiteraard ook en delen muzikaal in het succes, maar het organisatorische legt toch een zekere druk.”

Wat ooit begon als een cd-release party van Wildheart groeide uit tot dé internationale hotspot van glam, sleaze en melodic rock
Out with a bang?
Wildfest was dit jaar dus uitverkocht en dat voelt dubbel aan. “Na al die jaren is het ons eindelijk gelukt! Een mijlpaal in onze geschiedenis en 'out with a bang'. Echter is dat een dubbel snijdend mes, want we weten nu dat het kan, ondanks alle challenges i.v.m. accommodaties en bereikbaarheid, en de hierboven aangehaalde punten ... Waarom nu wel een vol huis? Omdat het de laatste editie was? Omdat de line-up fantastisch was? De vrees om toch iets te missen, ook bekend als ‘FOMO’? Nu rijst de vraag of we bij een volgende editie eenzelfde resultaat kunnen verwachten - wat toch beetje van bovenstaande stresspunten zou wegnemen ...”
Een kant-en-klaar antwoord is er vandaag niet, maar ... “We nemen alvast de herinneringen mee voor het leven.”
Boodschap van algemeen nut
Sven en Jan geven graag nog volgende boodschap mee: “Het laatste wat we nog willen zeggen is om zeker lokale evenementen te blijven steunen. Elk klein initiatief kan uitgroeien tot een groter evenement en, hopelijk zoals bij Wildfest, mensen van over de ganse wereld verenigen om twee dagen zorgeloos te genieten van muziek, kameraadschap en ongeremde rock and roll. En als we nog even de politieke tour op mogen gaan: blijf investeren in cultuur, jeugd en evenementen om de toekomst en continuïteit van initiatieven zoals Wildfest te verzekeren.”
