Sommige mensen beweren dat dit album teruggaat naar de beginperiode van de band. Maar jij lijkt het daar niet mee eens te zijn. Wat zijn de belangrijkste verschillen met voorganger ‘Deceivers’?
‘Muziek is een heel subjectieve ervaring, iedereen heeft er een verschillende mening en gevoelens over. De muziek op ‘Blood Dynasty’ is inderdaad grotendeels snel, agressief en intens. Maar het is zeker anders dan in de beginperiode van de groep. Wanneer ik erover nadenk, is het vijf jaar geleden dat we begonnen aan ‘Deceivers’. De opnames startten in 2020 en het materiaal werd geschreven in 2018 en 2019. Het is niet evident om beide albums te vergelijken, maar we houden ervan om muziek te maken. Het is telkens iets anders en we proberen ook nieuwe elementen toe te voegen vanuit een ander perspectief.’
Er is een cover van een nummer van een Franse band. Was dit Alissa's idee?
‘O nee, helemaal niet, dat was mijn idee. We hebben in het verleden heel wat coversongs gemaakt, maar dat was altijd als bonustrack voor bijvoorbeeld de Japanse versie van een album. We hebben die nummers ook wel nodig voor de plaat en we dachten dat ‘Vivre Libre’ van de Franse groep Blasphème wel goed zou passen. Ik beschik over een grote muziekcollectie en vond dit een aardig nummer. Aangezien Alissa de taal machtig is, gaven we het een kans. Nadat we het opgenomen hadden, klonk het fantastisch en besloten we om het in de standaard tracklist van het album te integreren.’
Net als bij het vorige album heeft de band meerdere singles uitgebracht. Vind je dat dit de juiste strategie is om de plaat te promoten?
‘Ons platenlabel wil het op die manier doen, het is beter om meer streams en meer aandacht te krijgen voor elke song. Tegenwoordig streamen de meeste mensen op de verschillende platforms en door constant om de drie maanden een song uit te brengen, geeft dit een maximaal aantal streams. Het maakt het ook mogelijk om ze live te spelen vóór de officiële release van het album. Ik maak de regels niet, maar dat is nu éénmaal zoals het werkt. Misschien denkt men dat ik veel macht heb, maar ik ben te klein om de wereld te veranderen. Als muziekfanaat geef ik er de voorkeur aan om ineens de volledige plaat te beluisteren. Ik ben opgegroeid met vinyl en cassettes en later kwamen de cd’s. Vinyl heeft voor mij de grootste sentimentele waarde. Als jonge knaap begon ik elpees te verzamelen en daar ben ik meer mee verbonden. Cd’s waren ook nog wel cool, maar nu is het meestal streaming. De persoonlijke interactie met de muzikanten lijkt wat verdwenen. Het is allemaal wat overweldigend en eigenlijk heeft het ervoor gezorgd dat ik minder naar muziek luister dan vroeger. Het is wat het is en of het allemaal wat opbrengt hangt natuurlijk af van het aantal streams. De beste manier om je favoriete band te steunen is naar de show te gaan en een album of een T-shirt te kopen.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 230.
