Op Alcatraz krijgen we hoogstwaarschijnlijk al een flink aantal songs van ‘Colossal’ te horen, want amper vijf dagen later zal het kleinood in de, al dan niet digitale, winkelrekken liggen te blinken. Mensen die nu een logisch vervolg op ‘Necro Sapiens’, ondertussen toch alweer vier jaar oud, verwachten, zullen er echter toch ietwat aan zijn voor de moeite. Svends lippen vormen meteen een schalks glimlachje. ‘Ik kan heel goed begrijpen waar die bewering vandaan komt en ergens schuilt er ook wel waarheid in. De sound van de nieuwe plaat is inderdaad een beetje anders dan de voorgaande door invloeden van heavy- en zelfs glam metal, maar ik kan je verzekeren dat dit geen bewuste en geplande zet was. Eigenlijk is het iets wat al jaren sluimerde binnen de band en nu hoorbaar tot uiting is gekomen. Als je naar de EP luistert die we na ‘Necro Sapiens’ hebben uitgebracht (‘Justitia’, FC), dan hoor je daar ook al vrij progressieve dingen op, maar eerder subtiel en verdoken. Dit keer zijn de klassieke en misschien zelf een beetje atypische invloeden veel meer uitgesproken aanwezig.’
‘Weet je, eigenlijk spelen we tijdens repetities al jaren dit soort riffs omdat het gewoon fun en te gek is. Op een gegeven moment besloten we dan om ze eens effectief te integreren in onze death metalsound en in onze ogen werkte het gewoon perfect. Je kan je afvragen wat er wel of niet binnen het geluid van een band past en daar zal iedereen vast en zeker een mening over hebben, maar ik vind dat iets wat iedereen in de band te gek vindt er sowieso in thuishoort. Het gebeurde allemaal erg spontaan en natuurlijk. Elke maandagvoormiddag komen we samen in het repetitiehok om te jammen en uiteraard wordt er dan wel eens wat gedold. Je ziet iedereen gewoon glunderen als we bijvoorbeeld ‘Cold Gin’ van Kiss spelen, haha. Uiteindelijk kwam dan het moment dat we van die typische eighties-riffs, waarvan ik er letterlijk tientallen heb liggen, gingen combineren met blastbeats en grunts en dat klonk meteen verfrissend en origineel. Ik kan trouwens geen andere band bedenken die zich aan deze combinatie waagt, dus dat is ook wel interessant, haha.’
‘Als muzikant vraag je je altijd wel af hoe fans gaan reageren op de nieuwe dingen die je gemaakt hebt. En ja, er zullen waarschijnlijk mensen zijn die het helemaal niks gaan vinden, maar dat moeten we er dan gewoon bijnemen. Kijk, we hadden natuurlijk op veilig kunnen spelen en gemakkelijk een nieuwe ‘Danse Macabre’ of ‘Venenum’ kunnen schrijven, maar dat zou gewoon niet juist hebben aangevoeld. Ik denk dat ‘Colossal’ een erg eerlijke plaat is die perfect laat horen waar de band voor staat op dit moment. We houden allemaal van death metal, maar we zijn ook allemaal wild van eighties stuff en stralen gewoon als we dat soort stuff kunnen spelen. Waarom zouden we onszelf de dingen die we graag spelen ontzeggen? Om anderen te plezieren? We moeten ons in de eerste plaats zelf goed voelen bij hetgeen we spelen. En geloof me, als ik wat Zakk Wylde-riffs kan integreren in onze songs, dan voel ik me verdomd goed, haha! De muziek die je maakt zal overigens nooit zo goed zijn als je toegevingen doet of meningen van anderen in je achterhoofd houdt. Eerlijk en oprecht blijven is dus superbelangrijk.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 233.
