Op het nieuwe album valt vooral op dat zanger Joe Badolato veel meer zijn heldere zangstem laat horen. In het verleden gebeurde dat af en toe, maar nu laat hij een heel andere kant van zichzelf zien, vooral in het nummer ‘The Silver Sun’. Voor Will is dat geen verrassing. ‘We hebben door de jaren heen geleerd wat werkt en wat niet. Elk album laat onze progressie als band zien. Joe voelt zich comfortabel met de afwisseling van zangstijlen. In het verleden liet hij die kant al eens zien, maar nu gaat dat gemakkelijker. Het is een natuurlijke evolutie en eigenlijk heel normaal dat we bepaalde zaken veranderen. Uiteindelijk zijn het maar kleinigheden, maar ze maken wel een verschil.’ Als we opmerken dat hun bereik groter is geworden, knikt Will instemmend. ‘Dat was nodig. In ons genre is alles erg beperkt en ik wilde nieuwe dingen uitproberen. Het was alsof we een bepaalde kleur hadden en daarbij moesten blijven. Ons bereik is nu anders en daardoor zijn de thema’s en emoties die we willen overbrengen uitgebreider. We zijn verdergegaan en voelen ons daar comfortabel bij.’
‘The Nothing That’ is geen vrolijk werkstuk, maar het laat ons iets minder slecht voelen dan ‘Oh What The Future Holds’. ‘Het bevat meer emoties, maar ik vind niet dat het lichter klinkt. Als dit album je beter doet voelen dan zijn voorganger, dan is er iets mis (lacht). Het bevat nummers en thema’s die ik al een tijdje wilde verkennen. Ik had een ruw idee waar ik naartoe wilde met het schrijven, maar er was nog geen eindpunt. Dat wijst zichzelf wel uit tijdens het proces.’ Will heeft alleszins geen angst meer dat de mensheid zichzelf zal uitroeien. ‘Dat heb ik al lang geaccepteerd.’
Fit For An Autopsy is geëvolueerd van een pure deathcoreband naar een perfecte mix van technisch gespeelde death metal en deathcore. Dit is duidelijk te horen op hun laatste albums, en Will is het daar helemaal mee eens. ‘Dat is precies wat ik bedoel. We zijn van een agressieve metalband verder geëvolueerd. Hierdoor kunnen we nu ook touren met bands uit andere genres. We hebben nog steeds ons -core-geluid, maar door de jaren heen hebben we stappen vooruit genomen. Soms spelen we op grotere podia om commerciële redenen, maar we staan ook nog regelmatig op kleinere podia met hardcorebands en zelfs Zweedse death metalbands. Het zijn verschillende werelden, maar we bereiken nieuwe mensen en krijgen er fans bij. Het is een fantastische tijd voor het genre. We zijn onder de indruk van hoe groot nieuwe bands zijn geworden. Iedereen heeft een supercoole houding en het is geweldig om extreme bands zo succesvol te zien worden.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 227.
