Jullie hebben ‘Icons Of Ruin’ opgenomen samen met Jörg Uken in de studio Soundlodge. Wat maakt deze studio en de samenwerking met Jörg zo geschikt om het beste uit Graceless te halen?
‘Dat was deze keer een heel bewuste keuze. Al onze vorige albums hebben we los van elkaar opgenomen. Dat beviel me op zich wel, maar ik had er nooit het gevoel bij dat het een echt gebeuren als band was. Iedereen is onafhankelijk van elkaar bezig, je kan daarna niets meer veranderen. Ik wilde het deze keer anders aanpakken en de rest van de band was het daar gelukkig roerend mee eens. We hebben een studio uitgepikt waar we met zijn allen konden blijven en we zijn pas naar huis gegaan toen de plaat helemaal af was. Jörg is iemand die ook vertrouwd is met onze soort muziek en die naar mijn gevoel ook nog wat dingen kon toevoegen. Op die manier zijn we bij Soundlodge uitgekomen. Ik vond het er heel fijn werken. We hadden echt een teamgevoel.’
In een tijd waarin er ontzettend veel nieuwe death metalreleases verschijnen, slagen jullie er moeiteloos in om ver boven de middelmaat uit te steken zonder daarbij gekke dingen te doen.
‘Dat is heel fijn om te horen. Ik kan ook niet precies verklaren waar dat aan ligt. Ik vind ook niet dat we met Graceless vernieuwend zijn, maar ik probeer wel om gewoon goede songs te schrijven. We hebben voor ‘Icons Of Ruin’ zestien nummers geschreven, en we hebben ze allemaal in de oefenruimte uitgeprobeerd om te zien wat het beste werkte. Daarvan hebben we de tien beste overgehouden voor de langspeler. We proberen onze muziek telkens meer ons eigen te maken. Toen we onze allereerste plaat maakten, keken we nog heel goed naar wat andere bands in 1990 deden toen old school death metal zich volop aan het ontwikkelen was. Daar probeerden we de beste dingen uit te halen. Op ‘Icons Of Ruin’ hebben we naar mijn gevoel meer dan ooit onze eigen sound gevonden. Ik schrijf nu veel meer riffs en nummers die gewoon dicht bij ons hart liggen. We hoeven niet de hardste of de snelste band te zijn. Goede songs met een kop en staart schrijven … daar komt het op aan.’
Opener ‘God Shines In Absence’ gaat over het lijden van de mens en het uitblijven van hulp van God. Tegelijk lijkt er tevens de thematiek van religieus misbruik in te zitten. In ‘Sanctified Slaughter’ zit ook felle kritiek op de kerk.
‘Inderdaad. ‘Icons Of Ruin’ was eerst bedoeld als een conceptplaat. We gingen helemaal los op het Vaticaan, het katholiek idee en religie in het algemeen. We hadden het idee om een album te maken met allemaal nummers rond dat thema, maar na een vijftal songs was ik er helemaal klaar mee. Het werd me gewoon te veel. De goede tracks hebben we toen gewoon gehouden. Voor de rest heb ik heel dat idee losgelaten en ben ik gaan schrijven over wat er zoal in me opkwam. Dat werkte veel beter.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 232.
