De intro van ‘Hate Über Alles’ heeft als titel ‘Sergio Corbucci Is Dead’. Sergio Corbucci was een Italiaanse filmregisseur die vooral bekend is door zijn westerns en komedies met Bud Spencer en Terence Hill.
‘Inderdaad. Er zijn twee redenen waarom ik Sergio Corbucci in de titel heb vermeld. Allereerst is het uiteraard een soort van eerbetoon aan iemand als Ennio Morricone. Het nummer klinkt ook als het intro van een typische spaghettiwestern. De films van Sergio Corbucci zijn vaak politiek geladen. Dat is wellicht niet voor iedereen herkenbaar, maar zijn films en zijn kunst waren steeds politiek getint. En ik wou daarmee er op wijzen dat kunst vandaag de dag niet meer zo uitgesproken politiek is zonder dat het je als het ware aanvalt. Politieke kunst is tegenwoordig zeer ‘in your face’, en dat wilden we niet. Corbucci ging steeds heel subtiel te werk. Zijn spaghettiwesterns waren zeer antifascistische films. De muziek van Kreator is meestal ook politiek geladen, maar we dringen dat niet op. Het album ‘Hate Über Alles’ draait zeer rond communicatie. En ik heb met het intro willen uitdrukken dat er tegenwoordig steeds meer enkel maar twee keuzes lijken te zijn. Rechts of links. Slecht of goed. Brutaal of vredig. Er is geen middenweg meer.’
Na het intro trapt ‘Hate Über Alles’ af met het titelnummer. Iedere liefhebber van Kreator weet waar de band voor staat en wat jullie waarden zijn: gelijkheid, eenheid, samenhorigheid en rebellie tegen het gezag. Desondanks hebben we het gevoel dat je als band met een albumtitel als ‘Hate Über Alles’ en het artwork van het album door buitenstaanders heel snel verkeerd begrepen gaat kunnen worden.
‘Daar heb je absoluut gelijk in. En ik vind het ook moeilijk om me aan zulke mensen aan te passen. Ik wil dat ook niet doen. Ik ga niet mijn albums gaan aanpassen zodat ik anderen niet voor het hoofd ga stoten en anderen ons niet verkeerd gaan interpreteren. Ik wil Kreator-albums maken die klinken en er uitzien zoals ik dat wil. Wanneer anderen per se dat op een andere en verkeerde manier willen zien, dan is dat heel triest maar uiteindelijk ook gewoon hun probleem. Ik ben er niet verantwoordelijk voor dat bepaalde mensen gewoon te dom zijn om de titel van het album te snappen.’
‘Become Immortal’ is een eerbetoon aan vroeger. Je zingt er ‘remember where you came from’. Je was slechts zeventien jaar toen je in 1985 met Kreator het debuutalbum ‘Endless Pain’ opnam. Gingen je ouders destijds gemakkelijk akkoord met je keuze om je op je muzikale carrière te concentreren?
‘Mijn ouders waren enorm verheugd omdat ik iets had gevonden wat me veel plezier gaf. Ik deed het niet zo bijzonder goed op school. Ik was eigenlijk alleen maar geïnteresseerd in muziek, metal en punk. Toen ik ‘Endless Pain’ had opgenomen, hebben mijn ouders de plaat beluisterd. En ze waren heel fier. Ze hebben me nooit ook maar een strobreed in de weg gelegd of gezegd dat ik iets ‘zinvol’ moest gaan doen. Mijn ouders wisten dat een leven als muzikant me gelukkig zou maken.’
Je ouders leven nog. Je vader is 83 jaar en je moeder is 75 jaar. Heb je een goede relatie met hen?
‘Zeker! Mijn vader is momenteel helaas een beetje ziek, hij heeft onlangs een beroerte gehad. Maar hij is nog steeds bij de pinken. Mijn ouders zijn allebei echt goede mensen waarmee ik het al heel mijn leven goed kan vinden.’
“Ik vind dat er nooit een moment in onze carrière is geweest dat Kreator niet meer als Kreator klonk.”
Vind je dat jouw manier van songwriting veel is veranderd? De albums uit de jaren ‘80 zijn veel meer rechttoe rechtaan. Op de laatste langspelers van Kreator lijken de catchy melodieën, toegankelijke en haast vrolijk klinkende refreinen en meezingmomenten steeds belangrijker te worden.
‘Dat is zeker niet bewust gedaan. Neem een album als onze debuutplaat ‘Endless Pain’. Dat album is als het ware heel ‘lomp’ ingespeeld en klinkt vrij brutaal. Maar ook daar zaten er al refreinen in de nummers. ‘Tormentor’, ‘Flag Of Hate’, ‘Son Of Evil’… al die songs hebben een refrein en zijn ook zo gestructureerd. Slayer en Metallica hadden dat en wij wilden dat ook. Maar dan wel op onze manier. Ik vind zelf dat onze aanpak doorheen de jaren niet echt gek veel is veranderd. Afgezien van het feit dat bepaalde nummers tegenwoordig een refrein hebben dat grootser klinkt en bombastischer overkomt. We hebben tenslotte als band ook ontzettend veel ervaring opgedaan doorheen de jaren. Ik vind dat er nooit een moment in onze carrière is geweest dat Kreator niet meer als Kreator klonk.’
Wat is eigenlijk de grootste misvatting over jou?
‘Dat ik een zeer politiek iemand ben. Dat ben ik helemaal niet. Politiek interesseert me geen moer. Rechtvaardigheid, onrecht en hoe mensen met elkaar omgaan… dat is wel iets dat me bezig houdt. Maar politiek helemaal niet.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 207.
