Naast de fantastische muziek op dit nieuwe conceptalbum is de verhaallijn heel belangrijk in dit totaalconcept. Het lijkt daarom aangewezen om het verhaal uit de doeken te doen. Alles speelt zich af in de periode na de Eerste Wereldoorlog, waarbij de laatste wilsbeschikking en het testament van een rijke, oerconservatieve patriarch wordt voorgelezen in het bijzijn van een tweeling en een mysterieus meisje. De tweeling blijkt niet van de patriarch te zijn, maar is het resultaat van een in het geheim gearrangeerde bevruchting van de moeder door een bediende. Om alle bewijzen te vernietigen, wordt die laatste uit de weg geruimd. De patriarch bekent dat het door polio getroffen meisje geboren is uit een affaire met zijn dienstmeid. Aan het einde blijkt echter dat die laatste gelogen heeft en het meisje eigenlijk de dochter is van dezelfde bediende. Uiteindelijk gaat het grootste deel van de erfenis naar het meisje en blijft de tweeling met bijna lege handen achter. Het album gaat niet enkel over erfenis, maar tevens over bedrog, spijt en de zoektocht naar de eigen identiteit. Al deze onderwerpen worden in acht krachtige songs samengevat, waarin vooral donkere, progressieve rock met agressieve zang de boventoon voert.
Het is duidelijk dat het niet alleen om erfenis gaat. Had je specifieke wereldleiders in gedachten met betrekking tot de rijke patriarch?
‘Eén van de inspiraties voor het karakter is het personage van Brian Cox als Logan Roy in de serie ‘Succession’. Hij is de absolute leider in de familie en zijn wensen en bedenkingen hebben zoveel gewicht, dat iedereen naar zijn pijpen danst. Het verhaal van het album speelt zich bewust af in de jaren twintig van vorige eeuw, waarin de verhouding tussen man en vrouw eerder een negatieve weerklank had. Invloeden van de relatie met mijn vader of mijn eigen vaderschap zijn er niet. Het bestaan van een patriarch is er altijd wel geweest in de hoofden van de mensen. In de loop van het schrijfproces werd Ian Anderson door zijn betrokkenheid bij het album ook wel een inspiratiebron. Hij is een familieman en zakenman, heeft kinderen, is de onbetwiste leider binnen Jethro Tull en hij beschikt over die indringende stem. Het is een fantastische kerel, ik kan geen enkel slecht woord over hem zeggen. Maar hij komt over als een heel conservatieve persoon, ook al ken ik zijn politieke idealen niet. Ik hoorde in de loop der jaren heel wat interviews met hem en dat heeft me ertoe geleid om hem te vragen voor dit album. Hij is dus zeker ook een inspiratiebron geweest.’
De muziek is stevig, maar het klinkt ook erg progressief. De growls lijken er te zijn om het concept te ondersteunen. Als je de growls weglaat is het eerder progressieve rock dan metal.
‘Inderdaad, en eigenlijk hadden we dat met vroegere albums ook al kunnen doen, maar door de specifieke productie klonk het altijd metal. Dat soort productie ben ik overigens beginnen te haten. Nu hebben we de opnames gedaan in real time zonder trucs. We hebben gewoon de microfoons gezet vooraan de drums en dat is in deze tijden niet meer zo gebruikelijk. Het is allemaal heel organisch gegaan, zonder veel poespas en met goede performances.’
Een laatste vraagje: krijgt het meisje uiteindelijk de erfenis? Technisch gezien is ze niet zijn dochter.
‘Jazeker, want hij is overleden en hij heeft altijd gedacht dat het zijn dochter was. Het belangrijkste in dit verhaal is dat de patriarch onvruchtbaar was en dat hij dus onmogelijk de vader had kunnen zijn. Het is typisch voor zo’n man dat hij niet kon geloven dat er met hem iets aan de hand was. Dat is de ommekeer in het verhaal en meer bepaald in de laatste song, namelijk dat volgens hem het meisje zijn bloed had en dat uiteindelijk niet het geval was.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 226
