Terwijl ‘Afterlifelines’ een dystopisch beeld van de wereld schiep, blijkt het nieuwe album ‘A New World Rising’ eerder op de positieve dingen in het leven te focussen.
‘Wanneer je teruggaat naar ‘Resurrection Day’, zal je merken dat de laatste drie albums een trilogie vormen. Op ‘Resurrection Day’ beschreef ik de geschiedenis van de mensheid vanaf het punt dat men ging jagen en verzamelen tot het heden. Het eindigt in een soort Dag des Oordeels, terwijl we nu een vergelijkbare situatie doormaken in Europa. Alles is ontwricht, de wereld is meer dan ooit verdeeld. Er zijn nieuwe spelers op het toneel, zoals China en India. Europa gaat er dus op achteruit. Uiteraard beschrijf ik dat op een meer schilderachtige manier. Ik heb het niet over politiek, maar enigszins is het wel een vergelijkbare situatie. Op ‘Afterlifelines’ beschreef ik de nabije toekomst wanneer alles een dieptepunt heeft bereikt. Dat is eerder een scenario voor de eindtijd, wanneer alles geruïneerd is. ‘A New World Rising’ geeft een kijk op de verdere toekomst, wanneer alles terug tot bloei komt. Dit is een natuurlijke cyclus. Ik heb getracht om wat meer positieve vooruitzichten voor de toekomst aan te halen, op weg naar een nieuwe en betere wereld.’
Het feit dat we zo negatief zijn gaan denken, wordt deels gevoed door de manier van verslaggeving in de media, vind je niet?
‘Dat is zo, maar je moet altijd voor ogen houden dat de media en alle nieuwszenders ons hun product willen verkopen. En mensen klikken nu eenmaal eerder op slecht nieuws dan op goed nieuws, want dat is niet zo spectaculair. Je scoort beter met een vliegtuigramp dan met de aanleg van een nieuw fietspad. Het slechte nieuws maakt mensen ook bang, zo zijn ze gemakkelijker te manipuleren. Iedereen op internet, op TV of in de gedrukte pers streeft ernaar om met een sterker verhaal te komen en de anderen uit te schakelen. Het is heel competitief. Dat mogen we niet vergeten. De echte wereld is niet slechter dan pakweg honderd jaar geleden. Mogelijk zelfs beter. In vergelijking met een eeuw geleden zijn we erop vooruitgegaan. Dat hebben we te danken aan de wetenschap. Medicijnen zijn veel beter. Iedereen is rijker dan vijftig jaar terug toen de helft van de wereldbevolking dreigde te verhongeren. Iedereen heeft internet, overal, zelfs tot in het kleinste dorp in Afrika. De ijskast is gevuld met voedsel. Natuurlijk zijn er nog steeds oorlogen, maar tegenwoordig zijn we live verbonden en lijkt het alsof dit in je eigen living gebeurt. Met elke bom die valt, zie je de slachtoffers, alsof ze op jouw keukenvloer liggen. Dat is iets dat we amper kunnen verwerken. Als mensen zijn we nog steeds instinctief ingesteld en we krijgen dingen te zien die we niet hoeven te weten en waar we zeker niet beter van worden. Dat is de reden waarom iedereen nu angstiger en hysterischer is. We moeten ons er altijd bewust van blijven dat we beter een beetje afstand houden van wat er ons opgedrongen wordt om te verkopen. Je kan het nieuws volgen, maar loop er niet van ’s morgens tot ‘s avonds over te tobben.’
Is er hoop voor de volgende generatie, volgens de track ‘Next Generation’?
‘Dat is een parodie op de huidige generatie. Jongeren die zichzelf vastlijmen op straat of op kunstwerken om het klimaat te redden, als protest tegen onze aanpak van de klimaatcrisis. Ik heb veel interviews met hen gehoord en ze geloven dat zij de laatste generatie zijn op deze planeet. We zijn dus allemaal gedoemd om weldra te sterven volgens hen, de hele mensheid. Ze gaan dus echt mee met dat insiders-scenario dat ons binnenkort doet verdwijnen van de aardbol. Dan wil ik hen vertellen: ‘Jullie zijn helemaal niet de laatste generatie, jullie zijn gewoon de volgende generatie.’ In plaats van je vastlijmen aan het asfalt, zou je beter iets uitvinden om de toestand te verbeteren op de planeet, ook al is daar al veel voor gedaan. Onze planeet is reiner dan ooit, weet je. De luchtkwaliteit is beter dan vroeger, overal is er drinkbaar water, onze rivieren zijn terug clean. Ik herinner me nog toen ik een kind was, was de lucht in onze steden erg vervuild, met overal smog. Dat is allemaal veranderd. De lucht is hier nu erg zuiver. Het Roergebied, waar ik woon, één van de grootste industriegebieden in Europa, dat is nu een groen en clean gebied in Duitsland. De lucht is goed, de rivier is oké, je kunt er zelfs in zwemmen of vissen en die vis ook opeten. Allemaal een voordeel in vergelijking met dertig jaar geleden. Beweren dat alles naar de haaien is en de wereld ten dode opgeschreven, dat is gewoon een leugen! Soms denk ik dat ze nog steeds hetzelfde onderwijzen als in de jaren zeventig. Toen was het gegrond om in actie te schieten, maar de wereld is veranderd in de afgelopen vijftig jaar. De opvoeding moet dringend aangepast worden aan de huidige situatie.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 234.
