Steve, sinds jullie reünie hebben jullie niet stilgezeten. Door de gekende problemen in de wereld hadden jullie ditmaal wel wat extra tijd, niet?
‘Klopt, dat was dan ook meteen het enige voordeel aan de hele situatie. Het deed ergens ook wel eens deugd om alles rustig te kunnen voorbereiden. De afgelopen jaren zagen er voor ons steeds een beetje hetzelfde uit. Eerst aan de songs werken, dan enkele weken de studio in, vervolgens repeteren en ten slotte de halve wereld rond. Eenmaal terug begon het verhaal van voren af aan. Daardoor schoot er weinig tijd over voor familie of andere zaken. Satan mag dan misschien wel een kleine band zijn, toch is het ook hard werken om een gevestigde waarde te blijven. Dat hebben we altijd zo gedaan, maar nu was het dus anders. We zijn allemaal rond de tafel gaan zitten en hebben allemaal onze ideetjes op tafel gelegd. Daarmee zijn we aan de slag gegaan met dit als resultaat.’
Toch liepen de opnames ook niet bepaald vlekkeloos …
‘Helemaal niet. Het lijkt wel iets typisch voor Satan te zijn. Als er iets fout kan lopen dan zal het ook wel fout lopen. Zoals altijd trokken we opnieuw naar First Avenue om met Dave Curle te werken. Hem kennen we het best en hij kent ons. Hij is een beetje ons zesde bandlid, zeggen we weleens. Maar corona gooide al snel roet in het eten. Er kwam een tweede lockdown en opnemen of repeteren mocht niet meer. Toen het eenmaal terug kon, kwamen we tot de constatatie dat de studio helemaal niet vrij was. Dave sukkelde ook met zijn gezondheid. Het zag er zelfs even niet goed uit voor hem, maar we hebben beslist om toch te wachten tot hij beter was. Ondertussen hadden zowel Brian als ik corona. Gelukkig zonder veel erg, maar ook hierdoor verliep alles wat vertraging op. En alsof het nog niet genoeg was, brak Graeme (bassist) zijn arm. Dat zorgde ervoor dat we bijna een jaar stil hebben gelegen vooraleer we terug de studio in konden. Boven elk album van Satan hangt er precies een zwarte schaduw die ons probeert uit ons lood te slaan.’
‘Earth We Bequeath’ en ‘Twelve Infernal Lords’ zijn twee nummers met een wel heel specifiek maar actueel thema: het klimaat. Toch is dat iets dat we niet meteen aan Satan zouden linken …
‘Misschien niet, maar toen ik je daarnet vertelde dat we met z’n allen rond de tafel waren gaan zitten kwamen we wel tot het besluit dat het ons vijven echt wel bezighoudt. Maar vooral dat we niet goed bezig zijn hier op deze aarde. Man, wat zijn wij er een zootje van aan het maken! En weet je wat ik het ergste vind? Drie jaar terug waren er over heel de wereld protesten en acties voor het klimaat. Plots kwam corona en hebben jullie in België nog iets gehoord over het klimaat? Hier in Groot- Brittannië hoor je er niets meer over. Daarmee is het probleem uiteraard niet opgelost. We hebben maar één wereld en daar moeten we gewoon zorg voor dragen. Maar de mens is zo egocentrisch en egoïstisch. Kijk maar simpelweg met wat er nu allemaal in de wereld aan het gebeuren is. Wat Putin uitspookt, slaat nergens op. Dat maakt me zo kwaad.’
‘Second Sight’ kan je daar op een bepaalde manier ook bij laten aansluiten ...
‘Zeker. Waar je ook kijkt in deze wereld, er zullen altijd mensen zijn die allerlei zaken in twijfel trekken. Mensen die niet geloven dat we slecht bezig zijn op deze aarde. Neem nu corona. Wat kon je toen niet allemaal lezen op het internet? De vaccinatie zou vergif zijn of er zou een chip in onze arm ingeplant worden zodat de regering al ons doen en laten zou kunnen volgen. Eenmaal je begint te twijfelen aan feiten die bewezen zijn door de wetenschap, is het wel erg aan het worden, denk ik dan. Sommige mensen zouden nog bijna gaan geloven dat 2+2 = 5 is als het hen beter uitkomt. Dat is net hetzelfde als wat Putin nu aan het doen is. Hij ziet Oekraïne als een bedreiging en denkt dat de mensen daar in gevaar zijn onder het bewind van de regering. Dat geloof je toch zelf niet? Maar het komt hem nu gewoon goed uit om zoiets te zeggen, want zo had hij een reden om het land toch binnen te vallen.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 206.
