COWBOYS & ALIENS

Het nieuwe album van Cowboys & Aliens een ‘coronaplaat’ noemen, is de waarheid geweld aandoen, maar de omstandigheden waarin de muziek werd geschreven en opgenomen, hebben natuurlijk een bepaalde invloed gehad. Aanvankelijk zou dit rechttoe rechtaan een min-cd worden met vier snelle nummers in de aloude C&A-traditie. Uiteindelijk kwamen daar later nog vier songs bij die een andere kant van de band laten horen en precies die afwisseling is wat de beluistering van ‘Burn!’ zo aangenaam maakt. Anderzijds is het wel een album geworden dat enkele tracks omvat die zich pas na enkele luisterbeurten in volle glorie laten kennen. ‘Morbid Orbit’, dat eerder al werd gereleast en al een tijdje in de liveset steekt, is daar een mooi voorbeeld van. Het is en blijft opmerkelijk hoe zanger/tekstschrijver Henk Vanhee er telkens weer in slaagt om van de refreinen echte oorwurmen te maken. De plaat opent bijzonder snedig met ‘Find You Soon’, een moker van jewelste. ‘Little Wings’ gaat door op het elan met een welhaast moordende riff en middenin een knappe break om dan te eindigen met het zo typerende swingende C&A-recept. ‘Boy In The Middle’ is een iets lastiger kluif, maar het overheersende grungy gevoel zorgt mee voor een prima song. Ook zo’n speciaal geval is ‘Sackcloth’, niet in het minst dankzij de dreigende Hammond van gastmuzikant Arnoud De Rouck en die onwijs heerlijk groovende riff. Titeltrack ‘Burn!’ is weer zo’n snelle bom met alweer dat ‘besmettelijke’ in de het refein. ‘Same But Different’ ten slotte dateert nog van de ‘Horses Of Rebellion’-sessies, maar is dermate herwerkt dat het naadloos tussen de andere songs past. In oorlogstijden spreken van een bom is misschien not done, maar ‘Burn!’ is er wel een en bovendien eentje die doel treft. Plaat van het jaar? Voor ondertekende is dat alvast het geval.