DANKO JONES

Het nieuwe, en ondertussen al twaalfde release van Danko Jones is een stevig, compromisloos rockalbum dat het DNA van de band opnieuw bevestigt als één van de meest consistente hardrocktrio’s van het moment. De plaat, voor de vijfde keer geproducet door Eric Ratz, bulkt van de no-nonsense riffs, rauwe energie en ademt een aanstekelijke vibe die perfect past bij de routine van opnemen, touren en herhalen waar Danko Jones zich zo comfortabel bij voelt. Vanaf de openingsnummers ‘What You Need’ en ‘Everyday Is Saturday Night’ spat de dynamiek uit de speakers: strakke gitaarlijnen, heavy drums en transparante, melodieuze hooks die het album stevig openen. De energieke powerpop- en hardrocknummers zijn gemaakt voor volle clubs en lange snelwegen. Marty Friedman (ex-Megadeth) schittert als gastgitarist op ‘Diamond In The Rough’, wat het album een extra scherp randje geeft. Naast het kenmerkende DJ-gitaarwerk biedt ‘Leo Rising’ ook een aantal nummers die met blues en sleaze-metal flirten (‘Too Slick For Love’, ‘Pretty Stuff’), zonder te vervallen in clichés. ‘It’s A Celebration’ is dan weer een festivalsong die de band live naar een (nog) hoger niveau zal tillen. ‘I’m Going Blind’ wijkt enigszins van het stramien af met een vette knipoog naar CCR. John Fogerty is één van Danko Jones’ grootste inspiratiebronnen, maar nooit eerder kwam die invloed zo duidelijk naar voren op plaat. Hoewel ‘Leo Rising’ alweer bijzonder consistent en energiek is, mist het de risico’s die een plaat écht onderscheidend maken in het hedendaagse rocklandschap. Gesteld dat Danko Jones dat überhaupt al zou willen, moeten we er meteen bij vertellen. De productie is puntgaaf, maar bevat weinig verrassingen – liefhebbers van innovatie zullen elders moeten zoeken. Toch levert Danko Jones precies waarvoor het trio wordt geprezen: pure rock zonder fratsen, gemaakt voor het podium.