MÜTTERLEIN

Wij juichen het feit dat vrouwen een flinke opmars in de metalscene hebben gemaakt uiteraard toe, op voorwaarde dat het geen ‘flauw miekes’ zijn. Geef ons dan maar Marion Leclerq, destijds actief bij Overmars en nu een geheel eigen koers varend voorbij de grenzen van alles wat comfortabel aanvoelt. Mütterlein betekent dan zoveel als ‘moedertje’ en zou een beschermend, liefdevol gevoel moeten omvatten. Marion maakt er een helleveeg van een moedertje van die je opsluit in het kolenhok of de kelder, je enkel voedt met keukenafval dat anders naar de varkens zou gaan en je op tijd en stond ook nog eens met een stok afranselt. Gezelligheid is er ver zoek dus, welkom in de wereld van Mütterlein … De rauwe vocale uithalen en raspende strot van Marion doen ons vooral denken aan Hekte Zaren van Adaestuo (tot nader order één van de meest angstaanjagende acts van het laatste decennium). Ook muzikaal is dit enorm verontrustend. Mütterlein bewandelt de borderline van black metal, industrial, EBM, ambient en drone. Daarbij doet men soms denken aan Blut Aus Nord, Void Of Silence, Throane en toch ook weer Adaestuo. De pulserende elektronica wekt een beklemd gevoel op, de drums doen denken aan een verstoorde hartslag en de gitaren trekken krassen en kerven in je ziel. Zo wekt ‘Bring Down The Flags’ het gevoel op alsof je in een bad trip of sinistere koortsdroom gevangen zit en wanhopig naar een uitweg zoekt. Als kers op de taart is er het surrealistische artwork van de deze maand alomtegenwoordige Dehn Sora (Treha Sektori). We kunnen enkel maar hopen voor Marion dat deze plaat niet de weerspiegeling van haar persoonlijke leven en gedachtewereld is, want dat wens je enkel je ergste vijand toe.