Foto: Andie Borrie
ÜL betekent "gezang" in Mapuzugun. Het album vertegenwoordigt de stem van het land, de oorsprong van gevoel, de eerste oproep om verbinding te maken met emoties. Het is de materialisatie van een deel van de geest die, voor een paar seconden, één wordt met de wind - een kracht die we kunnen horen, resoneren, communiceren en naar terugkeren. ÜL is het inheemse gezang van Mawiza, en zoals rook stijgt het op als een boodschap naar de hemel.
Net als hun Mapuche voorouders kijkt Mawiza altijd terug. ÜL zingt om de energieën te wekken die in het land in slaap zijn gevallen, gebruikmakend van de kracht van de grote steden om het lawaai van onevenwichtigheid te weerstaan. Op deze manier wordt het album een ander element van de natuur, een kracht die zichzelf verdedigt, sprekend in zijn eigen taal om te blijven vechten en degenen te veroordelen die hun eigen kracht blijven onderwerpen.
Met De Steun Van Gojira
Met ÜL presenteert Mawiza zichzelf aan de wereld met een dekoloniserende en bekrachtigende missie. Het album verkondigt dat de natuur bewustzijn en geest bezit. Het openingsnummer ‘Wingkawnoam’ benadrukt het belang van inheemse Mapuche-gedachten door dromen te volgen als precieze gidsen voor iemands pad in het leven. ‘Pinhza ñi pewma’ is een droom die Mawiza's zanger Awka had tijdens een tijd waarin kolibries nergens te zien waren. Hun gezang was afwezig en de chilco-plant verdween. In Awka's droom kwamen vier kolibries om zich te voeden met het bloed van zijn vingertoppen, alsof het nectar was die stroomde uit de bloemen van de chilco. ÜL brengt een eerbetoon aan de natuur en Mawiza's voorouders. ‘Ngulutu’ herinnert aan oude veldslagen tussen de Mapuche en de Spanjaarden in Santiago, Chili. ‘Mamüll Reke’, ‘Wenu Weychan’, ‘Lhan Antü’ en ‘Kalli Lhayay’ zijn gevuld met ritmes en geluiden die doen denken aan de meest hermetische rituelen van de Mapuche. Ze werden gebruikt door sjamanen om trance op te wekken en de zieken te genezen, om te communiceren met en de geesten van de bergen te begroeten. Het afsluitende nummer ‘Ti Inan Paw-pawkan’ bevat gezangen van leden van Mawiza's inheemse gemeenschap, evenals Gojira-frontman Joe Duplantier. Hier, tijdens de finale van het album, claimt de band hun identiteit als zowel inheems als stedelijk. Het nummer erkent de missie die aan Mawiza is toevertrouwd door Mapuche-autoriteiten en door het land zelf: om op een krachtige manier bewustzijn te creëren over balans op aarde en om meer aandacht te vragen voor Mapuche-gebied. Anders zullen de gevolgen ernstig zijn. "Ik hou van Mawiza!", zegt Duplantier. "Voor hun muziek, voor wie ze zijn als individuen en voor waar ze voor staan! Ze vertegenwoordigen en eren hun krachtige Mapuche-erfgoed, en versterken de relevante boodschap van verbinding met onze wortels en het universum als geheel. En dat doen ze met vastberadenheid en op de meest moderne manier, met zware riffs en een openheid voor nieuwe ideeën en voor de wereld. Een gesprek tussen verleden, heden en toekomst. Geef de strijd niet op!"
Tracklist
1. Wingkawnoam (3:38)
2. Pinhza Ñi pewma (4:29)
3. Ngulutu (3:50)
4. Nawelkünuwnge (5:06)
5. Mamüll Reke (4:24)
6. Wenu Weychan (6:13)
7. Lhan Antü (4:08)
8. Kalli Lhayay (3:58)
9. Ti Inan Paw-Pawkan (featuring Joe Duplantier from Gojira) (4:42)
