TOMORROW'S OUTLOOK komt uit het noorden van Noorwegen en is een van de hardst werkende en ambitieuze bands in de regio. Zelf omschrijft de band zijn muziek als Arctic heavy metal. De muziek is sterk beïnvloed door hun thuisland, zowel in de duistere sound als in de thema’s die in hun teksten voorkomen. Na 15 jaar als studioproject besloten kernleden en songwritingpartners Trond Nicolaisen, Andreas Stenseth en Øystein Kvile Hanssen het project tot een echte band te laten uitgroeien. De bezetting werd daarvoor aangevuld met zanger Tony Johannessen (Thunderbolt), drummer Owe Lingvall (Nocturnal Rites) en guitarist Valentino Francavilla (White Skull).
Geloof, bijgeloof en angsten
‘Black Waves’ telt 10 nummers en is de opvolger van "A Voice Unheard" (2018). Het album werd gemixt en gemasterd door Sascha Paeth (Avantasia/Masters Of Ceremony. Het is een conceptalbum dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal dat tussen 1748 en begin twintigste eeuw plaatsvond in de kustregio van het schiereiland Gressholman. Het begint met het schokkende verhaal van een brute dubbele moord die de kleine gemeenschap op zijn grondvesten doet schudden. Verder vertelt het album over hoe een handelspost die ooit vitaal en belangrijk was uiteindelijk zijn einde vond door een grote brand. De verhalen, grotendeels verteld door de ogen van de betrokkenen, worden gekleurd door het geloof, het bijgeloof en de angsten van het noorden van Noorwegen.
In het duister van de geestenwereld
Ook achter de video voor de eerste single ‘Wait for the Sun’ schuilt een concept. Na haar executie door onthoofding ontwaakt de ziel van Anna op de boot van Draugen, verward en zonder zich haar vreselijke daden te herinneren. Draugen is een mythisch wezen uit legendes uit het noorden van Noorwegen. Het is de geest van een verdronken visser die verschijnt om de dood aan te kondigen - of te veroorzaken. Ze varen voor eeuwig in het donker en wachten daarom altijd op de zon. Hij neemt Anna mee naar de plek waar ze geëxecuteerd is, waar ze een kortstondig gevoel van hoop krijgt, omdat ze het eerste ochtendlicht ziet. Die hoop vervliegt al snel als de herinneringen terugkomen, waarna ze terugkeert naar de boot om de rest van de eeuwigheid in het duister van de geestenwereld door te brengen.
