Het Zweedse Avatar moest na het uitbrengen van hun album ‘Hunter Gatherer’ in 2020 de aansluitende tournee noodgedwongen door corona uitstellen. In België zijn ze dankzij Alcatraz heel populair geworden - dat was te merken aan een volgelopen Ancienne Belgique – en ondertussen gaat ook de rest van Europa voor de bijl.
Tekst: Claude Bosschem – Foto’s: Theo De Rycke
Het concert in AB werd op gang geschoten door de jonge band Kassogtha (7,5) uit Zwitserland. Ze hebben raakpunten met Gojira en Arch Enemy. Hun progressieve death metal was best te pruimen met technisch geschoolde muzikanten en een zeer aanwezige frontzangeres. Stéphanie Huguenin (aka Stephany Hugnin - zie foto hiernaast) wisselde moeiteloos tussen zware screams en heldere vocalen. Complexe riffs, leuke gitaarduels en een uitstekende drummer zorgden daarnaast voor een aangename opwarmer.
Met de Amerikanen van Veil Of Maya (7) kwamen we toch enigszins in een andere wereld terecht. De zanger combineerde ook wel death voices met cleane zang, maar de muziek leunde eerder aan bij metalcore. In tegenstelling tot de vorige band waren er weinig gitaarsolo’s maar eerder pompende riffs, waardoor er een zeker gebrek aan variatie was. Toch klonken de refreinen soms melodieus, hetgeen hun optreden toch meer dan aanvaardbaar maakte. Frontzanger Lukas Magyar riep dikwijls ‘Make some noise’, maar het publiek keek natuurlijk vooral uit naar de headliner.
En gelijk hadden ze, want wat bracht Avatar (9) een fantastische show in al zijn facetten! Toen een klok begon te luiden werden de eerste tonen van de titelsong van hun laatste album ‘Dance Devil Dance’ door John Alfredsson op mechanische wijze ingezet. De drummer zou meerdere keren tijdens het concert de aandacht opeisen. Maar dat is niks in vergelijking met showman en entertainer Johannes Eckerström. Deze ‘superclown’ verbaasde het publiek constant met zijn feilloze zang, capriolen op het podium en zelfs muzikale intermezzo’s. Hij zocht als een volleerd acteur constant interactie met het publiek. Toen hij het bord van een Iraanse fan zag, beloofde hij met de groep naar zijn land te komen als de politieke toestand het daar toeliet. Zowel aan het begin als het einde van de set werd er vuurwerk afgestoken, voorwaar niet evident in deze zaal. Tijdens ‘Animals’ nodigde Johannes het publiek uit om moshpits te vormen. Vanaf toen was het hek van de dam en werd ook het crowdsurfen gestart. Er werd ook duchtig meegezongen zoals bij ‘Bloody Angel’. Eén van de vele hoogtepunten was het circusachtige ‘The Puppet Show’.
Opeens was Johannes tot op het balkon van de eerste verdieping geraakt. Daar maakte hij eerst een ballonhond en speelde hij nadien op trombone. Als intro van ‘Black Waltz’ vochten beide gitaristen een gitaarduel in de stijl van Jimi Hendrix uit. Een rustpunt kwam er toen Johannes zich achter een kleine piano zette en als een volleerd singer songwriter op perfecte wijze de song ‘Tower’ vertolkte. Ogen te kort en variatie troef dus in deze prettig gestoorde metalact en dat werd nog duidelijker bij de hardrockriff van ‘Let it Burn’.
Toch brachten zij overwegend heavy metal maar met vele knipogen naar andere genres, terwijl zowel duistere als vrolijke momenten in de show werden opgenomen. Ook de bisnummers mochten er zijn met als afsluiter ‘Hail the Apocalypse’.
Avatar is duidelijk klaar voor de grote podia, benieuwd naar hun doortocht op Graspop.
