Soms gebeuren er vreemde dingen in de muziekwereld. Terwijl FUNERAL DRESS jarenlang het mooie weer maakte buiten onze landsgrenzen en daar de succesvolle tournees aan elkaar rijgden, bleef de band rond oprichter-frontman Dirk Peeters (aka Dirk Punk) in eigen land altijd wat onder de radar. Sinds ze begin dit jaar hun afscheid hebben aangekondigd met het nieuwe album ‘Goodbye?’, zijn de punkiconen plots populairder dan ooit. Ook De Casino liep zo goed als vol om er getuige van te zijn dat punk helemaal niet dood is. Integendeel …
Tekst: Wim Vander Haegen – Foto’s: Wim Heirbaut
Opener HETZE (8) mag dan geen ‘pure’ punkband zijn, het Gent-Antwerpse viertal heeft wel de juiste punkattitude en nam in Sint-Niklaas een verschroeiende start. Hun nummers halen zelden de twee minuten en werden in De Casino dan ook nog eens met een snelheid gespeeld waar elke speed act een natte onderbroek van krijgt. De band klinkt ook net iets anders dankzij de naadloze samensmelting van vuige punk en snedige hardcore met death metal drumpatronen. De trommelaar van dienst (en de enige man in het gezelschap) kan en wil zijn roots niet opzijzetten en net dat maakt HETZE tot een verfrissing in de scene. Het duurde wel even voor de geluidsman van dienst het concept goed begrepen had, maar eens de sound op punt stond, was er geen houden meer aan. HETZE putte vooral uit hun jongste album ‘Until I Snap’, met ‘Brainwasher’ als ons persoonlijke hoogtepunt. Zangeres Eva schreeuwde zich als een venijnige furie doorheen de korte songs – geen wonder dat ze hun muziek ‘furious punk violence’ noemen – en stond werkelijk geen seconde stil. Een Duracell-konijn kan er een puntje aan zuigen. Amper een half uur duurde het optreden, maar dat was ruim voldoende om het publiek naar adem happend achter te laten.
Het tussenluik werd opgevuld met een set punk(rock)covers, geserveerd door THE 5Z (6) die naar verluidt wereldberoemd zijn in het Waasland. Bij ons wekte dat eerder gemengde gevoelens op. Punkklassiekers van onder meer Turbonegro, Idles en (bij de meerderheid van de aanwezigen) minder bekende bands, werden soms meedogenloos verkracht, andere songs klonken dan weer wél goed. Bij hun interpretatie van Gorki’s ‘Wacht Niet Te Lang’ hoorden we Luc De Vos zich omdraaien in zijn graf, ‘Fight For Your Right’ en ‘Do You Remember Rock ’n’ Roll Radio?’ kwamen dan weer wel puik over, niet in het minst dankzij de ondersteuning van een heus blazerssectie bij de grootste hit van de Beastie Boys. De uitstapjes richting poprock, zoals de Belpop-klassieker ‘You’ van Scooter en ‘So Long’ van Fischer-Z, mochten er ook wezen. Minpuntje was de T-shirt-show die medezanger Bert opvoerde en daarbij telkens zijn indrukwekkende bierbuik bijna in het gezicht van de eerste rij kwam duwen. Het duurde ook allemaal te lang. Zelden geweten dat de support act langer speelt dan de hoofdact. Dead Kennedys’ ‘California Über Alles’ verloste menig toeschouwer uit zijn/haar lijden.
Rond de klok van elven was het dan eindelijk tijd om het hoofdgerecht aan te snijden. Al tijdens de soundcheck kwam er beweging in het publiek, je voelde al aan je water dat FUNERAL DRESS (9) nagels met koppen zou slaan. Setopener ‘Punk's Back In Town’ ging er meteen in als de spreekwoordelijke zoete koek. Het concert in Sint-Niklaas stond voor een stuk in het teken van de re-release van ‘Hello From The Underground’ uit 2006, nu voor de eerste keer op (bloedrood) vinyl. ‘Burn The City’ uit die plaat klinkt ook na bijna twintig jaar nog altijd heerlijk agressief. Het daaropvolgende ‘Death And Glory’ bevestigde de onverwoestbare status die FD ook na veertig jaar (!) aan de top van de internationale punkbeweging geniet.
Met ‘Ik Mut Just Niks’ werd het recentste album ‘Goodbye?’ een eerste keer aangesneden. De song knipoogt naar de ondertussen wereldberoemde uitspraak van Wout van Aert, maar is in werkelijkheid een bittere aanklacht tegen de druk die ons werkmensen dagdagelijks wordt opgelegd. Laat je niet doen (‘Don’t Conform’) beklemtoonde de immer spontane frontman Dirk, die er met ‘Shoulder To Shoulder’ meteen aan toevoegde dat we het wel samen moeten doen. Aan de kolkende en luid meebrullende massa te zien, hebben zowel de flikken (‘Cops Are No Human Beings’) als de politici (‘All Politicians Are Cunts’) het nog steeds grondig verkorven bij de punk-community. Twee clowns (symbolische sneren naar premier De Wever en minister Vandenbroecke) stormden het podium op en gaven het concert nog wat extra pit mee.
‘Come On Follow’ nodigde uit om helemaal loos te gaan. En ja, dat deden we meteen op ‘Wasted Youth’, nog zo’n kraker uit de nieuwe plaat. Punk is niet alleen luide en bij momenten agressieve muziek, het is ‘A Way Of Life’, door de jaren uitgegroeid tot dé leuze van de band. De punky cover van Men At Work’s ‘Down Under’ (met gitarist Qrizz achter de microfoon) blijft een grappig moment. ‘Hello From the Underground’ joeg de temperatuur vervolgens nog een paar graadjes hoger, net als het tongbrekende ‘Fuck The Fucking Fuckers’.
FUNERAL DRESS mag dan binnenkort de gitaren aan de wilgen hangen, dat de ‘Pogo Never Stops’ werd vrijdag nog maar eens bevestigd. De hel brak helemaal los bij ‘Party On’. Fans bestormden het podium om de grootste ‘hit’ mee te vieren (en brullen). Bassist Stefke – wat een tomeloze energie heeft die kerel, zeg! – koos de andere richting en diende vrolijk een eind weg de zaal in. ‘Leaving On A Jet Plane’ deed hij evenwel niet. Als orgelpunt gaven Dirk & co ons nog dé boodschap mee die gecementeerd zit in de fundamenten van hele punkscene: ‘Don't Dictate To Me’. Het toepasselijke ‘Goodbye?’ ten slotte zette de kroon op het werk.
Helaas, het einde van een icoon nadert … Eind volgend jaar is het optreden definitief voorbij ... De komende maanden neemt de band al even wat gas terug, maar onder meer op HERTALS ROCK CITY (11 april) en ons eigen ALCATRAZ Festival (6 augustus) blazen ze ongetwijfeld opnieuw het dak van de tent.
