GRETA VAN FLEET bewees in een zo goed als volgelopen Vorst Nationaal dat ze niet alleen op plaat op muzikaal en vocaal heel sterk zijn, de hardrock/bluesrock-band van de Amerikaanse broers Josh, Jake en Sam Kiszka weet het ook waar te maken op het podium.
Tekst: Lena Van Eycke – Foto’s: Gino Van Lancker
Het is nog vrij vroeg op de avond als om 19.10 u HANNAH WICKLUND (7) het podium betreedt. Met de zaal amper voor 1/5 gevuld geeft ze toch het beste van zichzelf. Deze prachtige jongedame met haar 27 lentes jong is duidelijk niet aan haar proefstuk toe. Op 8-jarige leeftijd startte ze trouwens reeds haar band waarin haar voorliefde voor klassieke rockmuziek en blues is te horen. Tijdens haar korte set weet ze alle aanwezige te betoveren met haar geweldig gitaarspel en haar prachtige stem. You love it or you hate it, maar deze dame weet duidelijk waarmee ze bezig is! (7)
Als tweede band zette Greta Van Fleet de mannen van MT. JOY (6) op het podium. Deze indie-rock band uit Los Angeles doet op het eerste gehoor wat denken aan Kings Of Leon. De band speelt strak, maar wanneer je maar een half uurtje te vullen hebt en er toch voor kiest daarvan minutenlange solo’s te brengen, ben je ons snel kwijt.
Om 20.45 U is het dan eindelijk zover, GRETA VAN FLEET (8) begint aan de show voor een zaal die ondertussen toch een 8.000 mensen heeft kunnen lokken, en het is duidelijk: de mensen hebben er zin in. Bij de eerste noten van ‘The Falling Sky’ is het direct duidelijk wat voor een geweldige zanger Josh Kiszka is, zijn fenomenale uithalen kunnen heel hoog gaan, maar klinken soms ook rauw en doorleefd. Dat de band het niet alleen moet hebben van de geweldige vocal skills tonen ze maar al te graag in de vele solo’s en muzikale stukken doorheen de hele set, inclusief momenten waarop Josh zijn podium met graagte overlaat aan zijn tweelingbroer Jake op gitaar en hun broer Sam op de bas.
Vanaf het derde nummer begint de band bloemetjes te strooien. Letterlijk dan, verschillende witte rozen worden uitgedeeld aan de eerste rij en een paar nummers laten staan er ook verschillende vrouwen van de tribune met plezier recht van hun stoel om hun bloemetje in ontvangst te mogen nemen. Tijdens het nummer ‘Meeting The Master’ haalt Jake voor de eerste keer zijn akoestische gitaar boven. Een paar nummers later geven ze zelfs een kleine mini-akoestische set beginnend met het prachtige ‘Unchained Melody’ dat we allemaal kennen uit de film Ghost. ‘Waited All Your Life’ en het geweldige ‘Black Smoke Rising’ volgen. Toch een beetje een vreemde beslissing om dit laatste nummer niet te spelen in de grandeur die het verdient.
Het doet ons een plezier te zien dat de band, op lp muzikaal en vocaal heel sterk, dit ook weet waar te maken live op een podium. Toch duren de muzikale stukken vaak te lang waardoor de boel op het einde van de avond niet echt is weten te ontploffen. Gelukkig heeft de groep de nodige pyro bij om dit in hun plaats te doen. Eindigen doen ze met het mooie ‘Light My Love’ en het toepasselijke nummer ‘Farewell For Now’.
