Updated 03/11/2024
KISSIN’ DYNAMITE bouwt kolkend feestje in Trix
Kissin’ Dynamite – Massive Wagons – Airstrike – 1 november 2024 – Trix, Borgerhout
Amper 500 tickets waren er verkocht voor Kissin’ Dynamite, een contrast met Kamelot van twee dagen eerder toen de zaal goed gevuld was en de dag daarna toen Accept voor een uitverkocht huis speelden. We kunnen daar allerlei verklaringen achter zoeken. Feit is dat Kissin’ Dynamite nog niet die klinkende naam is dan voornoemde bands ondanks dat ze al zeventien jaar hard aan de weg naar succes timmeren en hun shows zelden teleurstellen.
Tekst: Walter Maes – Foto’s: Andy Maelstaf
Maar eerst over naar AIRSTRIKE (7). Deze Oosterburen met de Peruaanse zanger Julio Noriego gaven een niet onaardige set weg met traditionele hardrocksongs die het midden hielden tussen vintage Aerosmith (Julio’s stem had overeenkomsten met Steven Tyler) en Guns N’ Roses. Ze deden hun stinkende best met een vleugje humor om het publiek te entertainen. Julio sprak het publiek tussendoor toe in het Frans en zwaaide maar wat graag met de Belgische vlag om aan klantenbinding te doen.
Hierna was het de beurt aan het Britse MASSIVE WAGONS (8) die pretentieloze punkrock speelden. De fun factor lag hoog en zanger Barry Mills sprong op en neer, en rende van links naar rechts dat het een lieve lust was. De muziek situeerde zich ergens tussen Green Day en Ugly Kid Joe. Met ‘Missing On TV’, het serieuzere ‘Night Skies’ (echt goed) en het aanstekelijke ‘House Of Noise’ kon deze band echt wel bekoren. Net als op Alcatraz sloot het viertal de set af met het opzwepende ‘Bangin in Your Stereo’ en de antipest-song ‘In It Together’.
Na de opruiming van de attributen van de support acts, ontvouwde zich het knappe decor van KISSIN’ DYNAMITE (9), kosten nog moeite werden gespaard om een heuse showtrap neer te poten, waarbij de bandleden met de nodige ingestudeerde poses traag neerdaalden tijdens opener ‘Back With A Bang’ (de titeltrack van het nieuwste album). Wanneer we de heren en het podium hadden opgenomen, knalde ‘DNA’ al uit de speakers, het eerste meezingmoment. Na enkele songs sprak Hannes het publiek toe en zei dat ze hard aan de voorbereiding van de tour hadden gewerkt en dat zich dat loonde in enkele uitverkochte shows en overal talrijke opkomsten. Toen hij de zaal beter inspecteerde, zag hij ook dat ze maar halfgevuld was. Maar het publiek dat er was gaf het uiterste van zichzelf, er werd gezongen, gedanst en gesprongen met een uitbundigheid die we niet bij Kamelot hadden gezien.
Feit is dat deze band wel ruimere aandacht verdient. Zij speelden immers een onvergetelijke show in Biebob, een van de laatste overigens, en de zomer daarna een energieke set op Graspop. Hannes Braun (met het Kajagoogoo kapsel) is dan ook een volleerd showbeest die goed weet waar hij mee bezig is, een vat vol energie en tonnen charisma. Hij had weinig moeite om zijn fans mee te krijgen. Bijna elk refrein werd luidop meegezongen, daarbij gaan ook alle credits naar de andere bandleden. Een gulle lach, interactie met het publiek en spelvreugde van de eerste tot de laatste noot. ‘No One Dies A Virgin’, ‘I Will Be King’ en ‘I’ve Got The Fire’ werden aantstekelijk gebracht met verfrissende gitaarsolo’s.
Met ‘Heart Of Stone’ werd er een buffetpiano op het podium gerold waarachter Hannes plaatsnam en de mooie ballade bracht onder een zee van smartphonelichtjes. Twaalf jaar geleden keurde de platenmaatschappij de poppy track ‘Six Feet Under’ af, maar de band wou het absoluut uitbrengen en zie nu, het werd een van de hoogtepunten van de set. Het Belgische publiek stemde bovendien nog ‘The Best Is Yet To Come’ als song die absoluut niet mocht ontbreken op de setlist. Na het prachtige ‘Not The End Of The Road’ werd als eerste bisnummer ‘Not A Wise Man’ achteraan in de zaal op een klein podium akoestisch gebracht, wat zorgde voor een intiem moment.
Zoals het feest begon, eindigde het feest met de twee knallers: ‘You’re Not Alone’ en ‘Raise Your Glass’ (een ode aan de fans). Na anderhalf uur en zestien songs bleef het publiek minutenlang klappen, een mooi gebaar naar deze hardwerkende band. De kracht van Kissin’ Dynamite schuilt erin dat ze eenvoudige, goed klinkende songs hebben met een stadiongeluid. De Duitsers maken van elke show een kolkend feest. Het wordt tijd dat deze heren op de festivals een hogere plaats krijgen toebedeeld!