Je zou het bijna durven vergeten, maar het Italiaanse Lacuna Coil draait ondertussen toch ook al ettelijke jaren mee. Hun debuut ‘In A Reverie’ werd meer dan warm onthaald en zorgde destijds voor een kleine schokgolf binnen de gothic metal. Een band met zowel vrouwelijke als mannelijke vocalen: je zag dat indertijd niet alle dagen. Dat deze band met een toch wel eigen, unieke sound er alleen maar populairder op is geworden, konden we de afgelopen jaren met eigen ogen aanschouwen. Momenteel werken ze een twee maanden durende tournee door Europa af om hun jongste album ‘Sleepless Empire’ te promoten. Wij staken de grens over om bij onze zuiderburen een kijkje te nemen.
Tekst: Vic Van den Abeele – Foto’s: Rudy De Doncker
Nu metal: het was begin deze eeuwwisseling een ding, maar ook in 2025 lijkt het genre helemaal terug van weggeweest te zijn. Of beter: bands uit die periode lijken het beter dan ooit te doen. Limp Bizkit, Linkin Park, Korn — noem maar op — zetten destijds het genre op de kaart. Toch waren er ook tal van andere bands die destijds actief waren, maar niet verder dan een bescheiden hit of doorbraak kwamen. Zo ook het Amerikaanse NONPOINT (6). Zij mogen de avond op gang trappen en dat doen ze met zeer veel enthousiasme.
Al snel hebben ze Le Splendid mee in hun nu-metalvibe. Springen, handjes klappen: de nummers gaan er duidelijk in als zoete broodjes. Al lachend kondigt frontman Elias Soriano (samen met de drummer het enige overgebleven lid van de originele bezetting) Nonpoint aan als Korn.
Daar lijkt het muzikaal dan ook het meeste op. Het viertal zorgt voor een leuke show en opwarming. Maar hun versie van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins had nu echt niet gehoeven ...
Midden februari verscheen met ‘Sleepless Empire’ het negende album van het Italiaanse gezelschap LACUNA COIL (7). Dat ze daar bijzonder trots op zijn, wordt al snel duidelijk wanneer je naar de setlist kijkt. Maar liefst acht van de elf nummers hebben het deze avond gehaald. Openen doet het vijftal met het tweeluik ‘Layers Of Time’ en ‘Reckless’ van hun vorige album. We zien meteen een zeer geoliede machine aan het werk die zowel muzikaal als vocaal erg sterk voor de dag lijkt te komen. Vooral wanneer je weet dat dit de laatste show van een twee maanden durende tournee is. Zoals altijd is het vooral frontvrouw Cristina Scabbia die met de meeste aandacht gaat lopen.
Die andere frontman, Andrea Ferro, moet het vaak met heel wat minder geklap en geroep doen. Hoewel hij vandaag niet altijd even perfect staat te zingen, vergeven we het hem toch graag. Zijn vocalen zijn immers, zoals wel vaker, opnieuw iets te nadrukkelijk in de mix aanwezig. Met ‘Spellbound’ komt er al vrij vlug in de set een eerste hit naar voren. En ook die ene hit die voor de grote doorbraak zorgde, ‘Heaven’s A Lie’, komt er al snel aan. Jammer genoeg opteert Lacuna Coil om tijdens deze tournee de herwerkte versie te spelen die ze enkele jaren terug hebben uitgebracht.
Net zoals ze voor ‘Swamped’ (tijdens de toegiften) ook zullen doen. Jammer genoeg zijn we geen fan van beide versies en is de teleurstelling toch net iets groter dan het enthousiasme. Gelukkig heeft het vijftal sterke nummers zat om uit te putten. Met ‘Gravity’, ‘Oxygen’ en ‘Nothing Stands In Our Way’ weten ze de harten van alle aanwezigen meer dan te veroveren. Maar liefst vijftien nummers telt de set. Dat de jongens van Nonpoint, na twee maanden samen te hebben opgetrokken, ondertussen goede vrienden zijn geworden, wordt ook snel duidelijk. Want de band wordt meer dan ooit bij de show betrokken. Samen een drankje drinken, knuffels, woorden van dank en vol lof: Cristina en de andere leden van Lacuna Coil kunnen er niet genoeg van krijgen.
Gelukkig wordt er na dit momentje wel terug voluit op het gas getrapt. ‘I Wish You Were Dead’ en ‘Never Dawn’ vormen het perfecte slotakkoord. Het was leuk om Lacuna Coil nog eens aan het werk te zien in een zaal. Zeker in een kleinere zaal als Le Splendid. Maar stiekem hadden we toch gehoopt op iets meer oud werk en vooral op de originele versies van hun bekendste hits!
